بریده‌های کتاب Benita

آن ها دقیقا آن چه را که خودشان میخواهند در شما می بینند، مثل انعکاس کج و معوجی از صورت خودشان، یا تکه ای از آسمان ، یا سایه ای که میان ساختمان ها افتاده است. آن ها همیشه خطاهایی را می بینند که شما مرتکب شده اید، ناکامی و دفعاتی که شکست خورده اید، وقت هایی که بهشان صدمه زده اید یا نا امیدشان کرده اید. انگار به چشم آن ها فقط همین میتوانید باشید.

میترسم به من آسیب بزند. میترسم دوباره کسی را که عاشقش هستم از دست بدهم. از رها شدن میترسم‌.

من خیلی میترسم. با این که دلم میخواهد وقتی صحبت قلب خودم به میان می آید، شجاع و انتقاد پذیر باشم.

قدرت شمشیر، فولاد و آتش نیست. گاهی اوقات قدرت در سکوت و آرامش یافت میشود.

آدم ها فقط آدمند و هر کدام مجموعه ای از ترس ها، رویاها، آرزو ها، رنج ها و خطاها را با خود حمل می کنند.

به حیات ادامه میدهی، ولی وقت تنگ است؛ و جاری هستی مثل هوایی که از میان انگشتانت می گذرد.

شما اجازه میدهید نور در وجودتان و در روحتان جاری شود ، حتی اگر از درد به خودتان بپیچید.

اگرچه قبلا یکبار مسیر رفتن به خانه را طی کرده بودم ، اما ذهنم هزار بار به آنجا سفر کرده بود.

تمام این واکنش ها به خاطر مرگ بود. به خاطر کسی که تمام عمر به او نفرت میورزید‌