بریده‌های کتاب ریحانه سعیدی

ویرانی غم انگیز جانکاه و زیباست.... خیال نابود کردن و از نو ساختن، ساختنی این بار سرآمد بار های پیش. شاید هم وقتی کسی نابود شود، دیگر از نو ساختنی برایش پیش نیاید....

مغز رشد می‌کند. هر چه بیشتر از آن استفاده کنید، بهتر می شود، اگر از آن برای بد استفاده کنید، مغز بدی خواهید داشت، اما اگر از آن برای خوب استفاده کنید، مغز خوبی خواهید داشت....

از به زبان آوردن چیزی که دوست داری، نترس.....

واقعیت و حقیقت تفاوت هایی با هم دارند. واقعیت ها چیز هایی هستند که با عقل و مغزت می‌دانی و حقایق چیز هایی هستند که با قلبت می دانی....

دیدن حقیقت و روی واقعی چیز ها منطقیه، حتی اگه اون حقیقت زود باوری ما رو خدشه دار کنه.....

یکبار، برایم تعریف کرد خاطرات می توانند انسان ها را جاودانه کنند، تا وقتی که کسی باشد که دلش بخواهد آن ها را بشنود و تعریف کند.

فرق بزرگی وجود دارد بین زندگی بدون ترس، مثل همانی که بلاخره موفق به انجامش شدم، و ترسیدن از چیزی موقع زندگی کردن....

حتما نباید دی ان ای یکسان داشت تا بتوان کسی را برادر دانست. آندراده این را خوب می‌دانست و مطمئنا نیازی نبود آن کسی که می میرد، هم خونت باشد تا احساس کنی بخشی از وجودت را از دست دادی.....

مشکل ما اینه که عمل نمی کنیم و فقط عکس العمل نشون میدیم مخصوصا وقتی که می فهمیم وقتمون داره تموم میشه.

قصه ها ابزار های قدرتمندی ان، بعضی اوقات لازمه شجاعت زیادی به خرج بدیم و تعریفشون کنیم.....

ماد با صدای آرامی گفت : هنریتا، شاید غم دقیقاً همین باشه... غم، عشقیه که قطع شده.

در نهایت، طبیعت و هنرمند واقعی با هم به توافق میرسن. ممکنه سال ها طول بکشه تا طبیعت رام و مطیع بشه، اما در نهایت، نقاشی بد به نقاشی خوب تبدیل میشه و وجودش رو توجیه می‌کنه.

مندز گفته بود: هر کاری انجام بدی،موفق میشی. در نهایت دیدگاهت رو بیان می کنی و همین کار،زندگی تو رو توجیه می‌کنه.

پیروزی در بازی های جنگی به قدرت مربوط نمیشود...به زیرکی مربوط است. برای این که ضربه بزنی،باید بدونی دشمنات- دوستات- کجا آسیب پذیرند. هیچکس برای همیشه دوست نمی‌مونه،میرا. در نهایت، نزدیک ترین افراد به ما به نحوی دشمن ما میشن،حتی اگر از روی عشق بی غرض باشه یا بی تفاوتی، اگر به اندازه ی کافی عمر کنیم که به آدم بد داستان آن ها تبدیل بشیم.... صفحه ی هشتاد خاطرات برنان

مَا أَصَابَكَ مِنْ حَسَنَةٍ فَمِنَ اللَّهِ ۖ وَمَا أَصَابَكَ مِنْ سَيِّئَةٍ فَمِنْ نَفْسِكَ ۚ وَأَرْسَلْنَاكَ لِلنَّاسِ رَسُولًا ۚ وَكَفَىٰ بِاللَّهِ شَهِيدً [ای انسان!] آنچه از نیکی به تو رسد، از سوی خداست و آنچه از بدی به تو رسد، از سوی خود توست. و [ای پیامبر! از نیکی هایی که از سوی ماست اینکه] تو را برای مردم به پیامبری فرستادیم، و گواه بودن خدا [بر پیامبریِ تو] کافی است. سوره نساء ، آیه ۷۹