بریده‌های کتاب None

بعضی وقت ها حق انتخاب داشتن زیبا با لازم نیست، بلکه گیج کننده است .

امروز فهمیدم بهترین آموزگار آن است که از شاگردانش بیاموزد.

باید بارها در مسیر های نادرست گم شود تا مسیر درست را بیابد .

تا به خویشتن دست نیافته‌ای « وظیفه » کلمه‌‌ای توخالی خواهد بود ‌. با این کلمه ، از دیگران برای بزرگ جلوه دادن خویش استفاده خواهی کرد ‌.

آنچه جاودانه است این زندگی و این لحظه است . هیچ زندگی دیگر و هدفی که این زندگی رو به آن داشته باشد یا قضاوت و دادگاهی در میان نیست .

چه سهمناک آیت شنیدن این جمله که تو زندگی ای را زیسته ای که برایت مقرر شده بوده است ! و چه سهمناک است رو به رو شدن با مرگ ، وقتی هیچگاه آزادی ات را ، با همه ی خطرهایی که داشته ، طلب نکرده ای !

آیا زندگی خودت را زیسته ای ؟ یا با آن زنده بوده‌ای ؟ آیا آن را برگزیده ای ؟ یا زندگی ات تو را برگزیده است ؟ آیا آن را دوست داری ؟ یا از آن پشیمانی ؟ این است معنی زندگی را به کمال یافتن .

« برای زایش ستاره ای رقصنده، باید آشفتگی و شوریدگی در درون خویش داشت . »

« پرفسور نیچه، شما می گویید رشد، پاداش رنج است ... » نیچه صحبتش را برید :« نه ، نه تنها رشد. قدرت را نیز باید به آن افزود . درخت برای غره شدن بر بلندی‌اش نیازمند هوایی توفانی است . خلاقیت و اکتشاف نیز جز با رنگ به دست نمی‌آید. »

سهل تر و بسیار سهل تر است که از دیگری اطاعت کنی ، تا خود راهبر خویش باشی .

کسی که از خویش تبعیت نکند، دیگری بر او فرمان خواهد راند.

شما می خواهید پرواز کنید، ولی پرواز را نمی توان با پرواز آغاز کرد. ابتدا باید چگونه راه رفتن را به شما بیاموزم.

او معتقد بود مغز انسان هر بیست و چهار ساعت یک بار نظافت می کند و افکار اضافی را به داخل رویاها می راند .

و رویاها؛ رویا رازی باشکوه است که تمنای گشوده شدن دارد .

به تعریف نیچه از دوستی فکر کرد : پیوستن دو نفر به یکدیگر برای جستن حقیقتی برتر .

زندگی جرقه‌ای است میان دو خلا، تاریکی پیش از تولد و تاریکی پس از مرگ .