بریده‌های کتاب نیلوفر نصیری

مهم نیست معامله ات چه قدر ریسکی باشد، مغز تو تمام تلاشش را می کند تا متقاعدت کند که موفقیتت تضمینی است و غیر از مسیری که در آن هستی هر فکری درباره سایر مسیرها را از تو پنهان می کند.

«اگر نمی توانی دخالت نکنی ؛ پس لطفا مرتکب هر غلطی هم نشو»

جامعه در مقیاس بزرگ همچنان تصمیم های عجولانه را به استراتژی های منطقی ای که می گوید صبر کنیم ببینیم چه می شود، ترجیح می دهد. « تمام مشکلات بشر ریشه در ناتوانی او در آرام و تنها نشستن در یک اتاق دارد»

اگر فروشنده هستی کاری کن مشتری ها فکر کنند دوستشان داری، اگر خریدار هستی فروشنده رو از ذهن خود پاک کن یا دست کم تظاهر کن از او خوشت نیومده.

دایره ی انتخابی بیشتر منجر به تصمیم گیری های ضعیف تری می شوند.

یک نتیجه ی بد لزوما نشان دهنده ی یک تصمیم بد نیست، و برعکس.

خودت را زیاد از حد خونسرد جلوه نده. بر چیزهای مهمی که واقعا رویشان اثر داری تمرکز کن. درباره ی سایر موارد: هرچه می خواهد بشود، می شود.

توهم کنترل؛ فکر اینکه انسان می تواند حتی اندکی بر سرنوشت خود اثر بگذارد، به انسان این انگیزه رو می دهد که امید خود راحفظ کند و به زندگی ادامه دهد. ___ پس باور به سرنوشت باور پوچی نیست؟؟! چقدر از زندگی ماها کنترلش دست خودمونه؟