بریده‌های کتاب بابک افشار

سنت خداست که آدمی که دائما حساس نباشد و غفلت کند، بایستی ضربت را ببیند و بخورد

پس اطمینان یعنی چه؟ خلاصه کلام این شد که اطمینان یعنی طمأنینه روح انسان، آرامش دل انسان، دل آرام باشد، نه اینکه بی‌ تحرک باشد، نه اینکه پیش نرود و پیشرفت نداشته باشد، یعنی جاذبه‌های گوناگون او را به این سو و آن سو نکشاند، اسباب زحمت او نشود عشق‌ها و مهرها و هواها هوس‌ها هر کدام بر او حکومت نکند، بلکه بر اثر سنگینی بار ایمان آرام و مطمئن و با با سرعت هرچه تمام‌تر به سوی مقصود انسانیت، مقصود خلقت حرکت کند این است معنای اطمینان

در سرفصل های گذشته به ویژگی های ایمان و فرد مؤمن اشاره شد ک عبارت اند از: ایمان باید آگاهانه باشد نه کورکورانه ایمان باید تعهد آفرین باشد و زاینده عمل، نه یک باور خشک و خالی که در قلب و مغز بماند ایمان گهگاهی نباشد، فرصت طللانه و نفع طلبانه نباشد، بلکه همیشگی باشد