بریده‌ کتاب‌های عارفه سامی 🧕🏻💍

تفکّر، مشغول کردن ذهن به حقایق است‌‌. انسان اگر اهل تفکّر شد، به تخیّلی بودن حقایق ساختگی دنیای مدرن پی می برد. در نتیجه دنیای مدرن دچار بی ثباتی میشود. درمان درد «تفکّر» چیست؟ سرگرمی و تفریح و وقت گذرانی های طرب زا که مجال اندیشه را می رباید. وقتی سرِ انسان گرم شد، دیگر به حقیقت خویش نمی اندیشد و از دام خودآگاهی هم رها می شود.

دنیای مادّی مدرن، نسل خدا ترس وصالح را نمی شناسد. او فقط لذّت های پست دنیایی را می شناسد و از نگاه او، هر چیزی که مانع این لذّت ها باشد، به هر قیمتی که هست، باید کنار زده شود؛ امّا در نگاه معنوی، همه چیز با خدا تعریف می شود و معنا پیدا می کند. فرزند آوری درنگاه معنوی، تنها پاسخ به یک غریزه نیست، جواب دادن به میل فطری انسان به خداست.

تو باید تمام زندگیت را، تمام حرکت ها و حالت ها و محرک هایت کنترل کنی و به عبودیت الله برسی، که حتی عبادت ها مادام که عبودیت نباشند، اثری ندارند. نمی توان در یک قسمت با هوس خودت حرکت کنی و در یک قسمت با هوس دیگری، یک مقدار از خدا بگیری و یک مقدار از خلق، که اخلاص در دین هرگونه التقاط و زد و بند و مونتاژ را نفی می کند و حتی عبادتی که عبودیت نباشد کنار می رود.

یک نکته را فراموش نکنید، ما هر چه قدر از تفسیر معنوی دنیا و در پی آن، از نگاه معنوی به مادری فاصله بگیریم، شیطان برای در هم کوبیدن مادری فرصت بیشتری پیدا می کند. وقتی حسّ دختر نسبت به اصل مادر شدن، زود مادر شدن و بیشتر مادری کردن خراب شد، شیطان هم فرصت فریبکاری پیدا می کند و این حس را در وجود او تثبیت می کند.

تفسیر معنوی از دنیا که باشد، عطش کار معنوی در انسان زیاد می شود. آن وقت، کار های خدا چه قدر معنادار می شود برایمان که حتّی برای کار های دنیایی و مادّی هم جنبه معنوی در نظر می گیرد!

دنیای مدرن می خواهد زیبا ها را زشت و زشت ها را زیبا جلوه دهد و همهٔ اینها را با استفاده از اهرم «غفلت»، راحت تر از آنچه فکرش را بکنید، انجام می دهد.

باور های اجتماعی در دنیای مدرن، حاصل دروغ های متراکم و پشت سرهمی است که رسانه ها تولید می کنند. این، فرصت فکر کردن را بیشتر از پیش از انسان می گیرد.

هدف در نیرنگ های رسانه‌ای، آن است که باطل، لباس حق بپوشد و بر تن حق، لباس زشت باطل را بپوشانند.

حل بسیاری از مشکلات تربیتی جامعه، وابسته به برگشتن همسری و مادری به جایگاه مقدّس خویش است.

محترم شمردن پاک دامنی، به زنان نیرو می بخشد.

باید همه از رواج خودخواهی بترسیم، زنان خودخواه نمی توانند مادران فداکاری باشند و جامعه اگر از مادران فداکار تهی شود، روی سعادت را نخواهد دید.

ما وقتی مادری کردن را برای دخترانمان اصل ندانیم، آنها را برای مادر شدن تربیت نمی کنیم. پس کارهایی که از آنها می خواهیم، ربط چندانی به مادر شدن ندارد. از سوی دیگر، کارهایی که مهارت های آنها را برای مادری کردن افزایش می دهد، از فهرست کارهایشان حذف می شود.

مادران مهربان! می دانید نوع برخورد شما با کارهایی که در خانه انجام می دهید، چه اندازه در افزایش ایمان دخترانتان مؤثر است؟ پدران محترم! می دانید نوع رفتار شما با کارهایی که مادران در خانه انجام می دهند، چه اندازه در تغییر نگاه دخترانتان اثر دارد؟

پدر و مادر موفّق، کسانی هستند که خوش بختی و بدبختی را در چیزی جز بندگی جستجو نکرده‌اند و همین باور را در جان فرزندانشان جاری می کنند.

اگر خانه، محیط اصلی برای کار زن باشد، با آفرینش او تناسب دارد. به عبارت دیگر، زن به گونه‌ای آفریده شده است که مسیر رسیدن او به هدف آفرینشش، از داخل خانه می گذرد.

زن مظهر تحقق آمال بشر است.

کسانی که فرزند و تربیت فرزند و شیر دادن به بچه و در آغوش مهر و عطوفت بزرگ کردن فرزند را برای کارهایی که خیلی متوقّفِ به وجود آن ها هم نیست، رها می کنند، دچار اشتباه شده‌اند.

زنانی که به خاطر «فعالیت های خارج از خانواده» از «آوردن فرزند» جلوگیری می کنند خلاف طبیعت اقدام کرده ‌اند؛ خداوند به این راضی نیست!

رسول اکرم (صلی الله علیه و آله) : «...محکم ترین دستگیره های ایمان دوست داشتن به خاطر خدا و دشمن داشتن به خاطر خداست.»