بریده‌های کتاب چین و ژاپن

همراه با مسیحیت‌شان، اروپاییان تفنگ و سفلیس و توتون و تجارت برده‌شان را نیز بدین سرزمین بکر بردند. تمدّن غربی ریشه‌های خود _بازرگانان بی‌انصاف، دزدان دریایی فرنگ، ربایندگان زنان، دائم الخمرها_ را همه جا گسترد و هزاران ژاپنی درون کشتی‌ها بار شدند و به عنوان برده در بازارهای دوردست جهان به فروش رسیدند.

پرسیدم: "فودوشین؟ یعنی چی؟" _ "یعنی که قلبت را بی‌حرکت نگه داری، پابرجا در مقابل شادی و اندوه."

دو مسلمان هندی شکوه و نظم خود را حفظ می‌کنند. هر صبح و شب به هنگام طلوع و غروب خورشید روی بوریاهاشان زانو می‌زنند و نماز می‌خوانند. مذهب‌شان بدانان نظمی می‌دهد که در اصل از آفتاب است، و تو احساس می‌کنی که روح‌هاشان همچون گل آفتاب‌گردان از حرکت آفتاب پیروی می‌کند.

ایمان آن مرد به اعداد و ارقام مرا خسته کرده است. بله، می‌دانم. آمریکایی شدن دنیا یکی از غم‌انگیزترین صحنه‌های اجتناب‌ناپذیر است که تمدّن صنعتی پیش از آن که نابود شود از آن خواهد گذشت.

می‌دانم داستان انسان همیشه چقدر غم‌انگیز بوده است. اما غالبا می‌خواهم آن را فراموش کنم، زیرا غیر از این چگونه می‌توانستم قدرت کافی بیایم تا بخندم؟ و اگر نمی‌خندیدم، چگونه می‌توانستم منظره‌ی زندگی را تحمّل کنم؟