بریده‌های کتاب خدمتکار؛ خدمتکار همه چیز را می بیند

خواندن کتاب ها برای بار دوم جالب تر است. اغلب متوجه نکاتی میشوید که بار اول متوجه نشدید

وقتی کوچک‌تر بودم، خوابیدن برایم راحت‌تر بود. به یاد ندارم وقتی به مهد کودک می‌رفتم، در رختخوابم دراز بکشم و به هزاران موضوع بیندیشم. اما این روزها هیچ شبی خوابم نمی‌آید.

اکنون برایم مهم این است که بالاخره به زندگی دل‌خواهی که همیشه آرزویش را داشتم، دست یافته‌ام. زندگی‌ای که برای داشتنش دست به هر کاری زده‌ام!

من معتقدم که بچه‌ها نیازی به حریم خصوصی ندارند. هرگز! تنها موضوعی که نیاز به حریم خصوصی دارد، دستشویی‌رفتن است و فکر نمی‌کنم کسی در این دنیا به‌صورت خانوادگی به سرویس بهداشتی برود.

معمولی بودن همیشه برایم رویایی غیرممکن بوده است، بنابراین خوشحالم که به آن رسیده‌ام.

در اتاق جدید هنگام خواندن کتاب، شروع به گریستن می‌کنم. من بابت هر چیزی اشک می‌ریزم. همه این را می‌دانند. نمی‌دانم باید چه‌کار کنم. وقتی غمگینم، گریه می‌کنم. نمی‌فهمم چرا بقیه مردم زیاد گریه نمی‌کنند.

شاید یک سال بعد اوضاع بهتر شود. شاید آن‌موقع واقعاً اینجا را دوست داشته باشم!

تو قشنگ‌ترین فرازمینی‌ای هستی که دیدم.

مردم بر این باورند که عنکبوت‌ها حشرات خوبی هستند، اما من به طور کلی از حشرات و خزندگان بیزارم. اما نیک عاشق حشرات است؛ بنابراین اغلب آن‌ها را نمی‌کشد.

خواندن کتاب برای بار دوم جالب‌تر است، اغلب متوجه نکاتی می‌شوید که بار اول متوجه نشدید.

گاهی فکر می‌کنم تنها کاری که می خواهم با وقتم انجام دهم، کتاب خواندن است.

بعضی‌ها می‌خوان با قلدری جلب توجه کنن. اگه بهشون بی محلی کنی، خودشون میذارن و می‌رن.

کتابم را بر می‌دارم و به خواندن ادامه می‌دهم، در همین حین، از پنجره به بیرون نگاه می‌کنم. چه‌قدر دنیا غم‌انگیز است. ناگهان انعکاس تصویرم را در شیشه می‌بینم. خنده‌دار است، زیرا همیشه فکر می‌کردم به خاطر چشم‌ها و موهای تیره شبیه پدرم هستم؛ اما اکنون که در شیشه مات پنجره به خودم نگاه می‌کنم، متوجه می‌شوم، چه‌قدر شبیه مادرم هستم. هرگز تا این لحظه متوجه آن نشده بودم. چه‌قدر شبیه مادرم هستم! چه‌قدر جالب!

من بابت هر چیزی اشک می‌ریزم. همه این را می‌دانند. نمی‌دانم باید چه‌کار کنم. وقتی غمگینم،گریه می‌کنم. نمی‌فهمم چرا بقیه مردم زیاد گریه نمی‌کنند.

من بابت همه چیز اشک میریزم . همه این را می‌دانند. نمی‌دانم باید چکار کنم . وقتی غمگینم گریه میکنم . نمی‌دانم چرا بقیه مردم گریه نمیکنند.

شاید دیگر نتوانم بکشمش؛اما می توانم استخوان هایش را از قبر بیرون بکشم و آتش بزنم!

گاهی فکر میکنم که آیا زندگی ارزش این همه دویدن را دارد؟

گاهی فکر می‌کنم تنها کاری که می‌خواهم با وقتم انجام دهم، کتاب خواندن است.