بریده‌ کتاب‌های خادم ارباب کیست؟ درس هایی از کلاس حضرت جون

اما آنچه نقطه قوت من است، وجود چون تو اربابی‌ست : حسین!

باید التماس کرد به پای حسین و این برای خادمین سیدالشهدا یک درس است چه باید کرد در مقابل راندن محبوب؟ بگی بسوز، می‌سوزم. بگی بمیر، می‌میرم اما اگر یک روزی بگویی برو ، نمیرم یک مخالفت خوب با سیدالشهدا ! با حضرت «جون» نه‌ تنها خادمی را بهتر می‌شود فهمید بلکه مناجات ها را هم شیرین تر می‌توان چشید و درک کرد: فَوَعِزَّتِکَ یا سیدی لَوْ نَهَرْتَنی ما بَرِحْتُ مِن بابِکَ و لا کَفَفْتُ عَنْ تَمَلُّقِک به عزتت سوگند اگر برانیم من هرگز از در خانه ات برنخیزم. (دعای ابو حمزه)

امام حسین از باغچه که کمتر نیست! آب گِل آلود وارد باغچه می شود اما در نتیجه گُل می شود. باغچه،گِل را گُل می کند. امام حسین(ع) از باغچه که کمتر نیست! امام حسین(ع) را که اصلاً حرفش را نزن! شهیدان حسین هم این هنر را دارند! از جون سوال کن!

مزد خادمی، همان کنار ارباب بودن است:)

این شرافت خادمی است که ارباب دست خادم را می‌گیرد، هنر خادم همین بس که دست اربابش را رها نکند.

تو اگر در کربلا بودی کجا بودی؟ کدام نقش با خصوصیات روحی تو بهتر سازگار است؟ جایگاهت را انتخاب کن! جایگاهت را برای فردای عاشورای ظهور آماده کن!

همه استعداد خدام شدن می‌یابند، اگر خود را بشناسند. «زهیر» زبان برّانی دارد. «نافع» محافظ امام است‌. «اسلم» قصه گوی کودکان امام است. «جَون» هم اسلحه شناس کربلاست. هر کس در بُعدی کمال یافته است و با یک صفت شاخص مطرح می‌شود. کدام بُعد شایسته ی توست!۰

مگر در کربلا چند حبیب‌بن‌مظاهرِ حافظ قرآن، فقیه و اندیشمند داریم و مگر چند نفر می‌توانند مثل آن‌ ها شوند؟ در کربلا "جون" هم هست. جون دریچه ای به سمت افق کربلایی شدن به امضای حضرت ارباب است. بی همه چیز هم می‌توان حسینی شد، فارغ از رنگ و پوست و صورت و نام و حسب و اعتبار و وجهه..

کسی که جدید می‌‌آید دم در اسمش را می‌نویسند، غلام های همیشگی و قدیمی را فقط تیک می‌زنند. در فهرست خادم هایت اسم ما را تیک زده‌ای؟!

دوران غیبت، دوران آماده‌سازی است، دوران تقویت در سه بعد فردی، گروهی و سازمانی.