بریده‌های کتاب خادم ارباب کیست؟ درس هایی از کلاس حضرت جون

تو اگر در کربلا بودی کجا بودی؟ کدام نقش با خصوصیات روحی تو بهتر سازگار است؟ جایگاهت را انتخاب کن! جایگاهت را برای فردای عاشورای ظهور آماده کن!

همه استعداد خدام شدن می‌یابند، اگر خود را بشناسند. «زهیر» زبان برّانی دارد. «نافع» محافظ امام است‌. «اسلم» قصه گوی کودکان امام است. «جَون» هم اسلحه شناس کربلاست. هر کس در بُعدی کمال یافته است و با یک صفت شاخص مطرح می‌شود. کدام بُعد شایسته ی توست!۰

مگر در کربلا چند حبیب‌بن‌مظاهرِ حافظ قرآن، فقیه و اندیشمند داریم و مگر چند نفر می‌توانند مثل آن‌ ها شوند؟ در کربلا "جون" هم هست. جون دریچه ای به سمت افق کربلایی شدن به امضای حضرت ارباب است. بی همه چیز هم می‌توان حسینی شد، فارغ از رنگ و پوست و صورت و نام و حسب و اعتبار و وجهه..

کسی که جدید می‌‌آید دم در اسمش را می‌نویسند، غلام های همیشگی و قدیمی را فقط تیک می‌زنند. در فهرست خادم هایت اسم ما را تیک زده‌ای؟!

دوران غیبت، دوران آماده‌سازی است، دوران تقویت در سه بعد فردی، گروهی و سازمانی.

...خادمان حسین یک عمر سر سفره‌ی او هستند.

... حسین محور قرب است.

خادم یعنی موقوفه‌ی امام شدن،دربست با امام بودن. . . . قصه، قصه‌ی تکلیف است.

... عشق حسین و شهادت در راه او، انسان ساز و سعادت آور است.

مزد خادم همان کنار ارباب بودن است.

هرکس با حسین بنشیند باید هم سرش را بالا بگیرد. هرکس با حسینیان همراه شده، آزاد شده است؛

امام مظهر ناز است و خادم اگر مظهر نیاز نباشد خادم نخواهد شد.

مهم‌ترین آفت خادمی عجب است.

خادم باید اهل هنر باشد کسی با خادم بی هنر کار ندارد: "... که بنده را نخرد کس به عیب بی‌هنری"

همه استعداد خادم شدن می‌یابند، اگر خود را بشناسند.

خود را در معرض جلوه‌های پاک‌کننده قرار دادن، رمز طهارت است. امام هم "طاهر" است و هم "مطهر" مثل آب... شعاع عشق امام هم پاک‌کننده است، در محیط ولایت امام و در معرض انفاس و دعاهای مستجاب اوست که رنگ‌ها پاکیزه و نسب‌ها شریف و بدن‌ها عطرآگین می‌شود. در نمک‌زار ولایت او ذوب شدن و در آتش محبتش سوختن و خاکستر شدن شرط طهارت است.