بریده‌های کتاب ارواح ماشین نشین

نمی‌دانم این مورد فقط برای من صدق می‌کند یا برای دیگران هم صادق است، ولی این را می‌دانم که هر کاری را که صرفاً برای پول انجام دادم تنها فایده‌ای که برایم داشت همان تجربه تلخش بود. معمولاً آخرش هم به پولم نمی‌رسیدم. کارهایی را که از سر هیجان انجام دادم و دوست داشتم به وجود آمدنشان را ببینم هرگز مرا سرشکسته نکردند و هیچوقت از انجامشان پشیمان نشدم.

شهر ها آدم نیستند ولی مثل آدم ها برای خودشان شخصیت دارند و بعضی هایشان هم چند شخصیت دارند

ما بدون قصه هایمان ناقصیم

اغلب، داستان‌های ژانر وحشت و فانتزی را جزو ادبیات گریزگرا طبقه‌بندی می‌کنند. گاهی ممکن است در این طبقه بگنجند. ادبیات گریزگرا، ادبیاتی ساده و به طرز پارادوکسیکالی غیر تخیلی است که یک جور پالایش (کاتارسیس) فوری فوتی و رویای پلاستیکی به مخاطب عرضه می‌کند؛ ولی ژانر وحشت و فانتزی نباید در این طبقه تقسیم‌بندی شود. اگر بختمان بگوید و شانس بیاوریم، فانتزی نقشه راه به دستمان می‌دهد؛ راهنمایی به سوی قلمرو تخیل. چون کارکرد ادبیات تخیلی این است که از سمت و سوی تازه‌ای جهان آشنا را نشانمان دهد.

میان آدم های کتابخوان و علاقه مند به کتاب یک جور پیوند برادری وجود دارد.

در یادداشت این نویسنده تکه هایی از داستان های ارواح هست و هیچ کس هیچ وقت یادش نمی آید آن را خوانده باشد جز شما و اگر بار دیگر دنبالش بگردید هرگز پیدایش نخواهید کرد✨

مردم به خطا فکر می‌کنند داستان‌های علمی-تخیلی آینده را پیش‌بینی می‌کنند؛ ولی اینطور نیست، یا اگر هم اینطور باشد درب و داغان پیش‌بینی می‌کنند. آینده چیز عظیمی است که کلی رکن و میلیاردها متغیر دارد و آدمیزاد هم عادت دارد به پیش‌بینی درباره آینده گوش ندهد و راه خودش را برود. داستان‌های علمی-تخیلی آینده را پیش‌بینی نمی‌کنند، بلکه حال را توصیف می‌کنند؛ جنبه‌ای از حال حاضر را که دردسرساز یا خطرآفرین است می‌گیرند و آن را به چیزی تبدیل می‌کنند تا اهل این زمان از زاویه‌ای دیگر و مکان دیگر ببینند دارند چه می‌کنند. این داستان‌ها عبرت‌انگیزند.

بروید و اشتباهات جذاب انجام دهید، اشتباهات حیرت آور انجام دهید، اشتباهات خیال انگیز و جان پرور انجام دهید، قوانین را بشکنید . بخاطر اینکه اینجا هستید جهان را جذاب تر کنید و بگذرید. هنر خوب خلق کنید.