بریده‌های کتاب اسلام ما

بشر جانداری است برتر از حیوان و پایین تر از انسان و خودش ترکیبی است از انسانیت و حیوانیت‌‌؛انسانیتِ ناقص و حیوانیت کامل و به اصطلاح فلسفی حیوان بالفعل و انسان بالقوه به تعبیر علمی، بشر حلقه ای است میان انسان و حیوان و هستی اش آمیخته ای است از آن دو...

تعصب، عقل بشر را از وی میگیرد و نیروی تشخیص خوبی و بدی را از او سلب میکند تعصب صفتی زشت و صددرصد ناپسند است هر چند برای حق و در راه حق باشد رهر و حق اگر در اثر تعصب به سوی هر وسیله ای دست برد ناحق خواهد بود کمک گرفتن از وسیله ناحق برای رسیدن به حق انحراف از حق است و تعصب برای حق خروج از راه حق و نقض غرض خواهد بود. پس تعصب برای حق نیز غلط است. آدم متعصب فکر نمیکند از کاوش می هراسد و بدون اندیشه قضاوت می کند و چنین قضاوتی از لحاظ عقل و از نظر اسلام باطل است. آدم متعصب تا پای مرگ دنبال تعصبش میرود و خود را بدبخت میکند. اگر اشکالی صحیح به نظر رسید نمی پذیرد و در مقام رد و جواب بر می آید. تعصب از دو چیز ریشه میگیرد یکی خودخواهی و دیگر جهل و نادانی

(ها؟🤨😳😅) اگر خلیفه دوم چنان فرمانی صادر نکرده بود(ممنوع بودن متعه) سپاهیان اسلام که به کشورهای مختلف جهان قدم می گذاردند و مسلمانان مهاجری که به دیار دیگران می رفتند و نژادهای گوناگونی که به سرزمین عربستان می آمدند و رحل اقامت می افکندند یا به سرزمین خویش باز می گشتند از ازدواج موقت با زنان سرزمین میزبان استفاده میکردند و فرزند می آوردند و این کار که ادامه می یافت چیزی نمی گذشت که نژادی اسلامی میان ملتهای اسلام برقرار می گشت و زبانها یکی میشد و ترک و فارس و عرب و عجم و هندی و رومی و سیاه و سفید از بین می رفت و بزرگترین وحدت نژادی میان بشر برقرار می گردید که در تاریخ سابقه نداشت و مقدمه ای برای وحدت نژادی جهان می شد و جهانیان ملتی واحد میشدند و جنگهای نژادی از میان میرفت، تعصبات قومی جایی نداشت و حس ناسیونالیستی بشر ریشه کن می شد

ذات مقدسش(خدا) را حد و مرزی نیست و رحمتش اندازه ندارد و مهرش نامتناهی است. به همین دلیل فلاسفه بزرگ گفته اند ذات حضرت واجب الوجود، ماهيت ندارد چون اگر ماهیت داشت نیاز به وجود محدود پیدا می کرد، چون ماهیت و وجود از نظر مفهومی تغایر دارند و ماهیت حد و مرزی است برای حقایق اشیا و هم چنین اگر ماهیت داشت مرکب و محتاج میبود چون مرکب نیاز به اجزا دارد...

کار خوب آن است که از عقل و فکر ریشه گیرد و چنین کاری شایسته پاداش است. کاری که از عقل ریشه نگیرد شایسته پاداش نیست. ماشین در کاری که انجام می دهد شایسته پاداش نیست کبوتر نامه بر را خردمندان جایزه نمی دهند و سگ شکاری که شکاری را گرفت و مسابقه ای را برد از نظر عقلا مستحق مقام فرماندهی نیست ولی هر یک از این کارها را اگر بشری خردمند انجام دهد مستحق جایزه است و مقام عالی در انتظارش خواهد بود