بریده‌های کتاب مبانی نگارش علمی

اگر روزانه درباره آنچه مطالعه می‌کنید حداقل چند سطری بنویسید و یافته های جدید را با دانسته‌های قبلی خود پیوند دهید به تدریج توان نگارش شما افزایش خواهد یافت، و عادت به نوشتن در شما شکل خواهد گرفت.

مقاله محل انعکاس احساسات و عواطف نویسنده‌ی آن نیست.

سال هاست شعار "منتشر کن یا نابود شو" Publush or perish در جوامع دانشگاهی دنیا مقبولیت یافته است. چرا که یکی از مهم ترین معیارها برای ارتقای درجه دانشگاهی افراد، تعداد و کیفیت مقاله‌هایی است که در یک دوره زمانی مشخص منتشر می‌کنند. علاوه بر این ، میزان تاثیرگذاری هر فرد در یک حوزه، قبل از هر چیز به میزان موفقیت او در انتشارات علمی وابسته است.

نقد باید همواره ناقد "اثر" باشد و نه ناقد "صاحب اثر".

با توجه به خط مشی و هدف هر مجله، هر مقاله ممکن است بین ۲۰۰۰ تا ۶۰۰۰ کلمه باشد. مقاله‌های کوتاه معمولا ۲۰۰۰ تا ۲۵۰۰ کلمه، مقاله های متوسط ۲۵۰۰ تا ۴۰۰۰ کلمه و مقاله های مفصل ۴۰۰۰ تا ۶۰۰۰ کلمه است.

توصیه این است که ابتدا بدون نگرانی از کاستی های دستوری و خطای احتمالی، اندیشه خود را بر روی کاغذ منتقل کنید، و سپس آن را ویرایش نمایید. ویرایش می‌تواند فرایندی تدریجی باشد و در چند مرحله انجام شود. در مرحله نخست که همان "نگارش" است، نویسنده بیش تر همان نویسنده است.

مقاله‌ی علمی به تعریف این کتاب: مقاله‌ی علمی نوشته‌ای موجز و منسجم است که در یک زمینه‌ی موضوعی مشخص و به زبان رسمی تدوین شود. معمولا ساختار مقاله چند جزئی و در چارچوب یکی از الگوهای مورد تایید مجامع علمی است. مقاله‌ی علمی باید بی ابهام باشد، هدفی مشخص داشته باشد، به پرسش های معین پاسخ دهد، بیانگر اندیشه‌ها، یافته‌ها و دیدگاه های نویسنده یا نویسندگان آن باشد و به نتیجه‌ای روشن منتهی شود. مقاله از فراگیرترین ابزارهای انتشار نتایج پژوهش‌های علمی است و جایگاهی ویژه در انعکاس پیشرفت‌های علمی دارد.

عرف نانوشته موازینی است که همه پژوهشگران آن را پذیرفته‌اند. مثل ذکر نام همه افرادی که به نحوی در نوشتن یک مقاله مشارکت داشته‌اند. هدف ذکر نام این افراد در بخش پایانی مقاله‌ها، قدردانی از آنها و اذعان به مشارکتشان در اثر است. حتی اگر این همکاری و مشارکت در حد مرور متن اولیه‌ی مقاله و ارائه‌ی پیشنهادهایی در خلال نگارش بوده باشد.

نخستین گام برای توسعه مهارت های نگارشی ، مهارت در مطالعه است. نویسنده خوب نویسنده‌ای است که خواننده‌ی خوبی هم باشد.

مقاله های تحقیقی مبتنی بر "تز" یا فرضیه‌ای است که بااستناد به قرائن، شواهد یا تجربه‌ی علمی دارای ساختاری علمی است و برای گروهی خاص از خوانندگان نوشته می‌شود.

استناد یک مقاله به سایر نوشته‌ها به معنای تکرار صرف اندیشه‌های آنها نیست و نباید هم اینگونه باشد. استناد و نقل قول ها بهتر است تحلیلی، نقادانه و هدفمند باشد.