بریده‌های کتاب تاریخچه نزاع اسرائیل و فلسطین

پس از آنكه اسرائيل غزه و كرانهٔ باخترى رابه اشغال درآورد، مقامات اسرائيلى نگاه مثبتى به اخوان‌المسلمين داشتند. از نظر آن‌ها اين جنبش مى‌توانست بين فلسطينى‌ها اختلاف بيندازد و موجب تضعيف جنبش سكولار فتح شود كه فعالانه به دنبال اين بود تا تمام فلسطين وسرزمين‌هاى اشغالى را آزاد كند. براى همين اسرائيل اجازهٔ نفوذ در نوار غزه را به آن ها داد.

جنگجويان حماس كه در ٧اكتبر همچون طوفان بر سر اسرائيل خراب شدند عمدتاً جوانانى بودند كه زبان خشونت را از بمب‌هايى آموخته بودند كه اسرائيل بر سر آن‌ها ريخته بود. نبايد خيال كنيم كه اگر بر ما هم چنين ترومايى مى گذشت وهيچ افق روشنى نمى‌ديديم، واكنش بهترى نشان می‌داديم.

ادعا نمى‌كنم نقشهٔ راهى براى تحقق اين اهداف عالى در دست دارم. جنبش آزادى‌بخش فلسطين بايد ببيند چطور مى‌تواند راه‌حلى را عملى كند كه عدالت را براى تمام ساكنان امروزی فلسطين تاريخى به ارمغان بياورد، ازجمله يهوديانِ اسرائيلى.

مادامی که اسرائیل خصیصه استعمارگری شهرک‌نشین خودش را حفظ کند، هرگز همزیستی مسالمت آمیز با فلسطینی‌ها را نخواهد پذیرفت.

تشکیلات خودگردان فلسطین هیچ وقت واقعا دموکراتیک نبود و فسادهای زیادی در آن وجود داشت. بنابراین آینده فلسطین به این بستگی داشت که چقدر می‌توانند در برابر سیاست‌های به غایت وحشیانه اسرائیل مقاومت کنند.

روز نکبت صرفا تصاحب زمین‌های فلسطینی توسط نیروهای صهیونیستی نبود، بلکه تلاشی بود برای غیرممکن کردن بازسازی ملت فلسطین.