بریده‌های کتاب تاریخ فلسفه غرب: فلسفه باستان

به نقل از سنکا: «روح انسان هیچ وقت الهی‌تر از آن لحظه‌ای نیست که درباره‌ی فانی بودن خود به تأمل می‌نشیند و درمی‌یابد که آدمی به خاطر مردن به دنیا آمده است و اینکه بدن خانه‌ی او نیست؛ بلکه مسافرخانه‌ای موقّتی است.»

رابرت به او می‌گوید که تمام قوانین انگلستان را از بین خواهد برد تا شیطان را دستگیر کند. [تامس] مور پاسخ می‌دهد: "و زمانی که آخرین قانون را از بین بردی و شیطان به تو حمله کرد، کجا پنهان می‌شوی رابرت، وقتی تمام قوانین را محو کرده‌ای؟" - از نمایشنامهٔ "مردی برای تمام فصول" از رابرت بولد دربارهٔ تامس مور

سقراط نتیجه می‌گیرد که سروش غیبی راست می‌گفته است [که خردمندتر از سقراط هیچ‌کس نیست زیرا] که فقط سقراط می‌داند که هیچ نمی‌داند.

کریتوس، دوست سقراط، نمی‌تواند سقراط را متقاعد کند که از زندان فرار کند. سقراط پیشنهاد او را رد می‌کند و می‌گوید بسیار به قانون آتن مدیون است. قانونی که تحت لوای آن به دنیا آمده و پرورش یافته و با خشنودی زندگی کرده است. می‌گوید که اکنون نمی‌تواند عهد خود را با آن بشکند و بگریزد [...‌] او [سقراط] با زندان‌بان مزاحی می‌کند و سپس جام شوکران را سر می‌کشد.

گفته می‌شود که میزان اهمیت یک فیلسوف به اندازهٔ میزان اهمیت پرسش‌هایی است که مطرح می‌کند و نه درست و غلط بودن پاسخ‌هایی که می‌دهد.

به نقل از ارسطو: «باید درباره تمام انواع حیوانات بی آنکه شرم داشته باشیم، تحقیق کنیم. چون هر یک از آنها یا چیزی طبیعی و یا چیزی زیبا به ما نشان می‌دهند.»