بریده‌های کتاب طوفان جنگ

سعی دارم به کال بفهمانم که وزن قلب یک انسان چقدر است و چقدر از یک تاج سنگین‌تر است.

سعی می‌کنم جای دیگری عبادت کنم یا حداقل حضور خدایانم را بیشتر حس کنم، اما هر چه از خانه بیشتر دور می‌مانم، سخت‌تر می‌شود. اگر نتوانم صدایشان را بشنوم آنها هم صدای من را نمی‌شنوند؟ آیا من تنها هستم؟

عبادت کردن در کشوری که مردمانش کافرند، سخت‌تر است.

هیچ چیز مثل عشق قدرت این را ندارد که ما را از پا در آورد.

هیچ چیز توی زندگی راحت بدست نمیاد، اما باید از فرصت هایی که برات بوجود میاد نهایت استفاده رو ببری.

هیچ چیز تو زندگی راحت بدست نمیاد،اماباید از فرصت هایی که برات به وجود میاد نهایت استفاده رو ببری تایبریاس

خودِ صیاد صید می‌شود.

نمی‌دانم چه حسی دارد که جنگ‌ها را در کتاب‌ها بخوانی، نابودی شهرها را از زبان دیگران بشنوی و بدانی که خودت در آن درگیری‌ها هیچ نقشی نداری. هیچ تاثیر و هیچ قدرتی نداری که جنگ را تا پشت در خانه‌ات بکشاند. اما جنگ می‌آید.

اگه؛ از این کلمه متنفرم.

هیچ نقره‌ای بینوا یا بی‌آزاری وجود ندارد. آن‌ها از قدرتشان برای کشتن استفاده می‌کنند، اما کمی بعد، متوجه می‌شوم که ما هم این‌گونه هستیم. تمام انسان‌های روی زمین این‌گونه هستند.

به نظر من زندگی کردن بدون عشق، حالا هر نوع عشقی، ضعیفه و بدترین نوع تباهیه.

« شب بخیر تایبریاس .» با عصبانیت دستش را مشت می کند و می گوید :« ازت می خواهم که دیگه من رو با این اسم صدا نکنی ؟» منم می خواهم که مال من باشی .

«این تاجی که خودت ساختی . حالا بذارش روی سرت یا که بندازش دور .» اونجلین

قبلاً تیر خورده ام ، چاقو خورده ام ، روحم را از بدنم بیرون کشیده اند ،اما دیدن او در این حالت از همه ی آنها بدتر است .

کال او را بوسید ، بدون اینکه بداند یا اهمیت بدهد که مر چه ارزشی برای کسی غیر از خودش دارد . میون کالور

اشتباه می کند . تا به حال یادم نمیاد چیزی واقعی تر از احساس او ، دیده باشم . گرمای او ، بوی تنش و لمس دستش واقعی ترین چیز در دنیای من است .

قبل از اینکه لب هایم را رو لب هایش قرار دهم ، می گوییم :« این آخرین باره .» در چند ساعت بعد آن قدر این جمله را تکرار می کنم که حسابش از دستم در می رود .

دوستت دارم باید به این معنا باشد که در نهایت من تو را انتخاب میکنم. من تو را بیشتر از هرچیزی میخواهم، من همیشه به تو نیاز دارم. من نمی‌توانم بدون تو زندگی کنم. هرچه از من بر می آید انجام می‌دهم تا هیچ چیز نتواند ما را از هم جدا کند.

در حالی که چانه اش را بالای سرم گذاشت می گوید :« دیگه دور هر چی تاجه خط کشیدن .» زیر لب میگویم :« چه عجب.»