بریده‌های کتاب قصه هایی از امپراتوری افلاک

ونژی: "این گذشته‌ست که ما رو شکل میده؛ چه تصمیم بگیریم در مسیر قبلی بمونیم، چه مسیرمون رو تغییر بدیم. ما بدون گذشته‌مون چیزی جز لوح سفید نیستیم."

کسی که وارد بازی نشود، برنده هم نمی شود):

مرگ همواره با درد همراه بود؛پایانی ناگهانی بر قصه ای ناتمام. به راستی چه کسی می توانست هنگام مرگ ادعا کند که از زندگی بهرهٔ کامل برده است ؟ ):

آیا چیزی به اسم مرگ خوب هم وجود داشت؟ مرگ همواره با درد همراه بود؛ پایان ناگهانی بر قصه ای ناتمام. به راستی چه کسی میتوانست هنگام مرگ ادعا کند که از زندگی بهره کامل برده است؟

پشت هر لبخند رنجی پنهان است...

لیوای زندگی عالی و بی نقص نیست ؛ زخم های ناپیدا همیشه وجود دارند و رنج ، زیر لبخندها پنهان است ؛ بهایی که برای دستیابی به خوشبختی باید پرداخت .

عشق گاهی وقت ها سر زده از راه میرسه، ولی گاهی هم میشه اون رو مثل گیاه کاشت و پرورش داد.

این گذشته ست که ما رو شکل میده؛ چه تصمیم بگیریم در مسیر قبلی بمونیم ، چه مسیرمون رو تغییر بدیم. ما بدون گذشته مون چیزی جز لوح سفید تو خالی نیستیم.

گذشته هرچی که باشه ما نباید اون رو نادیده بگیریم . باید بپذیریمش و باهاش کنار بیاییم. فقط زمانی که بفهمیم توی گذشته کی بودیم و در حال حاضر چه کسی هستیم،میتونیم آینده خودمون رو رقم بزنیم.