بریده‌های کتاب دردسر متولد شدن

میل به مناجات هیچ ربطی به ایمان ندارد. این میل از یک نومیدی خاص سرچشمه می‌گیرد و دیری می‌پاید؛ حتی هنگامی که خدایان و خاطره‌ی خاص آن‌ها شاید به کلی برای همیشه ناپدید شده باشند.

تنها آن چیزی که پنهان می‌کنی ژرف است، حقیقی است. از آن‌جاست قدرت احساسات بنیادین.

هر چه می‌خواهید بگویید، مرگ بهترین چیزی است که طبیعت برای خشنود ساختن همگان یافته است.

از صبح تا شب چه می‌کنی؟ خودم را تحمل می‌کنم.

به پیش و پس نگاه نکن، تنها به درون بنگر؛ نه با ترس و نه با افسوس. هیچ‌کس مادامی که برده‌ی گذشته و آینده باقی بماند به درون خویش فرود نمی‌آید.

حس‌های من کجایند؟ در ... من ذوب شده‌اند، و این من، این خود، جز مجموعه‌ی این حس‌های تبخیر شده چیست؟

رنج‌بردن چشمان ما را می‌گشاید و کمک می‌کند چیزی را ببینیم که در غیر اینصورت نمی‌دیدیم. بنابراین فقط برای شناخت مفید است... رنج فراموش می‌شود همچنان که همه چیز فراموش می‌شود... تکرار می‌کنم: رنج فقط در خدمت گشودن چشمان ماست.