بریده‌های کتاب آپارتمان پاریس

چقدر عجیب است. آن زمان فکر می‌کردم خیلی بزرگم. انگار از تمام رازهای جهان خبر داشتم. ولی هنوز بچه بودیم.

جایی خواندم ۶۰ درصد ادم ها هر ۱۰ دقیقه دروغ میگویند.سراغ دروغ های مصلحتی میرویم تا دیگران ناراحت نشوند.پس کارم عادی بوده.آدم همین است دیگر.

تازه فهمیدم زیاد خوش‌تیپ نیست. اجزای صورتش کمی ناهماهنگ بودند. ولی اعتمادبه‌نفس و طنازی‌اش به او جذابیت می‌بخشیدند.

خیلی به او غبطه می‌خوردم. این حد از طنازی و جذابیت را نمی‌توان یاد گرفت. ولی دوست داشتم تکه‌ای از اعتمادبه‌نفس و قاطعیتش را به من بدهد.

نباید برایش دل بسوزانم؛ این بدترین توهین است. به‌نظرم زن مغروری است.