بریده‌های کتاب زمانی که هم‌صحبت فریدا بودم

«همه ش خبر جنگ و کشتار گاهی فکر میکنم تنها احساس خوب بعد از مرگ اینه که از گور بیرون بیای و بری یه روزنامه بخری بعد با دیدن خبرهای این دنیا تازه متوجه بشی چقدر خوشبختی که دیگه نیستی.»

همیشه وقتی شیر تو شیر میشه اوضاع به نفع دیکتاتورها تموم می‌شه.

بدتر از گیرکردن در قلمروی اشباح این است که آدم گیر چند تا دیوانه بیفتد همان بلایی که سر من آمده بود.

-«مامان یه مسیحی معتقد بود.» +« ولی یه آزتکی معتقد باقی نموند یادت باشه ما قبل از هر چیزی یه سرخ پوست هستیم. هیچ کس نباید چیزی رو که بوده فراموش کنه»

یکی دیگه از کارهای شما مردم سفید که نمی‌فهممش اینه که حاضرین جنایت بکنین اما بهش نزدیک نباشین.

هرچند نمی‌تونم لمست کنم اما هنوز هم می‌تونیم با قلب هامون به هم متصل باشیم.

یادت باشه حتی اگه تموم دنیا هم باهات دوست باشن باز تنهایی.

آدم‌ها هر چی بی‌رحم‌تر باشن، بیشتر می‌ترسن.

من به سوررئالیست‌ها چه کار دارم؟ هر کی مثل من زندگی کرده باشه واقعیت براش تبدیل به یه مالیخولیای دردناک میشه مالیخولیایی که سراسر زخم و درد و رنجه این که دلیل نمیشه به همچین آدمی بگیم سوررئال.

درد کشیدن می‌تونه گاهی باعث خلاقیت بشه

«درد با من به دنیا اومده. زخم و خون دو شریک همیشه زندگیم بوده‌ن.»

«میبینی فریدای من؟ زندگی عادلانه نیست. یه عده باعث بدبختی و بیچارگی یه عده دیگه میشن اون وقت نقاش ما میره از بدبختی و فقر اون بیچاره‌ها شاهکار خلق میکنه و بعد همون شاهکارها رو به اون عده ای میفروشه که باعث اون همه فقر و فلاکت شده‌ن به همین سادگی!»

زندگی عادلانه نیست حتی عدالت هم فقط شامل اون‌هایی میشه که به وقتش مرتکب هزار جور بی عدالتی شده‌ن

فکر کنم زشت ترین کار این باشه که کسی رو فقط به خاطر خونواده‌ش یا ثروت پدرش محکوم کنن

اون‌ها هیچ وقت بهشتی رو که به مردمشون وعده دادن نمی‌سازن