بریده‌های کتاب کتابخانه ارواح

من عاشق کتاب شده بودم.

هواست باشه به کجا سرک می‌کشی!

نمی‌خواستم کسی از احساساتم مطلع شود.

می خواستم پیراهنم را در بیاورم که شنیدم کسی اسمم راصدا می کند. صدا در فضا پیچید:«سایمون... .»

من می‌توانستم با روح ها مواجع شوم اما، زندگی واقعی خیلی ترسناک‌تر از ارتباط با چند تا روح بود.

یک وقت هایی آرزو میکردم که ای کاش استعدادی که داشتم این قدرت را به من می‌داد تا به جای ارواح از شر آدمهای نادان خلاص شوم. دنیا بدون آدم های نادان جای خیلی بهتری می‌شد.

-دختر شیطانی به نظر نمیرسید، بیشتر به نظر میرسید که آسیب دیده و اینکه کسی درکش نکرده باشد.

«من می تونم با مرده ها حرف بزنم...بله ،درست خوندید!»

گاهی وقت ها آرزو میکردم ای کاش به جای قدرت راندن ارواح ، قادر به دک کردن آدم های احمق بودم