بریده‌های کتاب مدیریت و سازندگی

یکی از همین بچه فرنگی ها که ملاقاتی با امام داشت ، مبهوت بود که این چه دنیایی است و چطور نظام ها به هم خورده که قبلا کسی اگر میخواست با شاه دست بدهد ، هفت روز آماده اش می‌کردند، حالا در کنار رهبرش می‌نشیند، با او صحبت می‌کند، نگاه می‌کند، با هم مأنوس اند ! اینها از چه خبر میدهد؟

دنیا را با غم قاطی کردند تا ما بفهمیم نقشمان در این هستی حرکت است ، نه رفاه . حرکت ، جهت می‌خواهد. جهت حرکت اگر پایین تر از انسان باشد ، تنزل اوست .

ما عاشق این دنیای به سختی پیچیده شده هستیم ، وای به روزی که اینجا پر قو میشد راستی چه میکردیم؟ به هر چه دل ببندیم از ما می‌گیرند تا به سوی او حرکت کنیم . ففروا الی الله( ذاریات ۵۰)

کسی که ضرورت دین را درک نکرده نمی‌تواند احکام عظیم اسلام را بفهمد احکام اسلام برایش خرافه و بی معناست ، سنگین و بار است.

من در تنهایی خودم توانایی هایی دارم. تو هم در تنهایی خودت توانایی هایی داری. وقتی ما دو نفر جمع شدیم، حاصل این جمع باید از دو نفر بیشتر شود؛ در حالی که ما حاصل جمع نداریم؛ ما همدیگر را خنثی میکنیم؛ مثل یک گاری که از چهار طرف به اسب بسته باشندش؛ این نیروها وقتی در یک جهت نباشند اگر تخته ها را تکه تکه نکنند همدیگر را خنثی می کنند!