بریده‌های کتاب شرلی

سوداییان به سودا ها و رویا های خود خوش اند و آن را با طلا هم معاوضه نمی‌کنند.

تک تک شادی های زندگی را باید به چنگ آورد تا باقی بمانند، و چه دشوار به چنگ می آیند!

عشق قادر است هر چیزی را ببخشد، جز رذالت. رذالت عشق را میکشد، حتی عواطف مادرزاد را از حرکت می‌اندازد. بدون احترام، عشق حقیقی نمی‌تواند هستی داشته باشد.

شرلی:مردها اگر مارا همین طور که هستیم میدیدند کمی تعجب میکردند.حتی زیرک ترین و تیزهوش ترین مردها هم خیلی وقت ها درباره زن ها تصور غلط دارند.زنها را انجور که هستند نمیبینند،یعنی واقعی نمیبینند.برداشت غلط میکنند،چه از خوبی ها چه از بدی ها.زن خوب از نظر انها موجود عجیب و غریبی است،نیمه عروسک و نیمه فرشته.زن بد هم از نظر انها تقریبا هميشه عجوزه‌ست.بعد هم کیف میکنند از مخلوقات ساخته و پرداخته خودشان،و زنهای این یا ان شعر و رمان و نمایشنامه را میستایند و والا و اسمانی میپندارند!والا و آسمانی هم شاید باشند اما من دراوردی اند،مصنوعی اند،مثل همین گل که روی بهترین کلاهم زده‌ام.اگر این فکرها را به زبان بیاورم،اگر درباره بعضی از شخصیت های مونث درجه یک در بعضی آثار درجه یک نظرم را بیان کنم چه بلایی سرم می آید!نیم ساعت طول نمیکشد که زنده به گورم میکنند زیر خروارها سنگ انتقام. لینا:قهرمان های مونث نویسنده های مذکر مثل قهرمان های مذکر نویسنده های مونث هستند

آدم ها دوست ندارند به یاد مصایبی بیفتند که قادر یا مایل نیستند آن‌ها را بر طرف کنند. این یاد آوری،که به نوعی عجز آدم‌ها را به رخ آن‌ها می‌کشد، یا مجبورشان می‌کند که به تلاش ناخوشایندی دست بزنند، خود به خود آسایش آن ها را مختل می‌کند و به رضایتی که از خودشان دارند خدشه وارد می‌کند.