بریده‌های کتاب برای مهمانی خدا آماده شویم

امیرالمومنین: ثمرة الانس باالله الاستيحاش من الناس؛ نتيجه انس با خدا، وحشت از (انس با) مردم است.

مهمان گرامی است و احترام دارد، حتی اگر کافر باشد. این سفارش پیامبر گرامی ما است که در سخنی فرموده اند:«اکرم الضیف و لو کان کافرا»

مهمان بزرگان شدن، بزرگی می‌آورد و حقارت ها را از روح انسان بیرون می‌کند.

مایی که پس از هر غفلت و معصیتی،اولین ضربه‌ای که می‌خوریم این است که فکر می‌کنیم از نظر خدا افتاده‌ایم و او دیگر ما را دوست ندارد و به ما نگاه نمی‌کند؛و کسی هم نمی‌تواند به سادگی ما را متقاعد کند که همیشه خدا نگران ماست و ما را دوست دارد و ما او را هنوز از دست نداده‌ایم،شاید فضای مهمانی بتواند باور ما را نسبت به مهربانی خدا بهتر کند و امید ما را به بهتر شدن بیشتر نماید.

اگر میزبان بزرگ و والا مقام باشد و مهمانان بسیار کوچک‌تر از او باشند،مهمانی هنگامه‌ی فروتنی و تواضع میزبان است. لحظه‌ی فرود آمدن میزبان بلندمرتبه در برابر مهمانان،صحنه‌ای به یاد ماندنی و دوست داشتنی است. مهمانِ بزرگان شدن،بزرگی می‌آورد و حقارت ها را از روح انسان بیرون می‌کند.همان احساس حقارتی که مایه‌ی همه‌ی اسارت‌هاست.

شهر خدا را باید مانند خانه خدا گرامی داشت و برای ورود به آن باید محرم شد

نگهبانان شهر، شیطان و قبیله‌اش را که به آدم حسادت کرده بودند، به این مهمانی بزرگ را نمی‌دهند، تا اهالی شهر در خلوتی بی‌مانند، با خدای خود تنها بمانند، و در نهایت آسودگی از شر شیاطین با آرامش تمام در آغوش پر مهر خداوند پناه بگیرند. محافظان شهر، روز و شب از تک تک ساکنان مراقبت می‌کنند و با انوار خود هر گونه کدورت و کراهتی را از آنان می‌زدایند.