بریده‌های کتاب لیلی و مجنون حکیم نظامی گنجه ای

دانی که حساب کار چون است سررشته زدست ما برون است

در پای تو، به که مرده باشم تا زنده و بی تو جان خراشم چون نیست مرا برِ تو راهی زین پس من و گوشه ای وآهی

ای مقصد همت بلندان/ مقصود دل نیازمندان :)

من در قدم تو می‌شوم پست/تو در کمر که می‌زنی دست؟ :(

پند ار چه هزار سودمند است چون عشق آمد چه جای پند است

گل دیده به ترس باز می‌کرد چون مثل ندید، ناز می‌کرد

ای عقل مرا کفایت از تو جستن ز من و هدایت از تو