بریده‌ کتاب‌های لیلی و مجنون حکیم نظامی گنجه ای

دانی که حساب کار چون است سررشته زدست ما برون است

در پای تو، به که مرده باشم تا زنده و بی تو جان خراشم چون نیست مرا برِ تو راهی زین پس من و گوشه ای وآهی

ای مقصد همت بلندان/ مقصود دل نیازمندان :)

من در قدم تو می‌شوم پست/تو در کمر که می‌زنی دست؟ :(

پند ار چه هزار سودمند است چون عشق آمد چه جای پند است

گل دیده به ترس باز می‌کرد چون مثل ندید، ناز می‌کرد