بریده‌های کتاب انسان در جستجوی معنا

یک دیوانه‌ی غیر قابل درمان، ممکن است مفید بودن خود را برای جامعه از دست داده باشد اما هنوز وقار و بزرگی خود را از دست نداده است.

اگر زندگی رنج بردن است، پس برای زنده ماندن باید ناگزیر معنایی در رنج بردن پیدا کرد و انسان راهی جز پذیرش رنج ندارد...

ما سعی میکنیم لحظات ضعف و اشک های پنهانی را به حداقل برسونیم... اما نیازی نیست که از اشک های خودمون شرمنده باشیم. چراکه این اشک ها خودشان شاهدی بر این بود که انسان دلاورانه و راست قامت دارد رنج ها را تحمل می‌کند.

پس از رنج های بسیار و تمام شدن آن، بدن می‌تواند به زندگی خود ادامه دهد و لذت ببر. اما آیا روح و روان هم لذت می‌برد؟ فردی که ناگهان از فشار روانی رها می‌شود از نظر اخلاقی و بهداشت روانی بسیار آسیب پذیر است.

مردی که سال‌ها احساس می‌کرد حد مطلق همه‌ی رنج‌های ممکن را لمس کرده است، در اینجا به این نتیجه می‌رسید که رنج حدودی نمی‌شناسد و او هنوز هم باید رنج بکشد، بیشتر از پیش.