بریده‌های کتاب از افغانستان تا لندنستان: خاطرات جاسوس دستگاه اطلاعات خارجی فرانسه در شبکه تکفیری های اروپا (در دهه 90 میلادی)

از عکس العمل های آمریکایی ها به ۱۱ سپتامبر هم حیرت زده شدم، همان عصبانیت ساده انگارانه بی حد و مرز:( به ما در خود خاک آمریکا حمله شده، سه هزار آمریکایی در خود خاک آمریکا کشته شده اند.) ۱۱ سپتامبر یک فاجعه بود-شکی نیست-و یک جنایت. اما میلیون ها مسلمانی که در خاک سرزمین های اسلامی کشته شدند چه؟در خاورمیانه، در آفریقا، در بوسنی، در چچن، در افغانستان. آنها آدم نبودند؟

خلاصه کلام، مشکل اسلام مدرن دقیقا همین است. ما در همه چیزمان به غرب وابسته ایم در ماشین ظرف شویی مان در لباسمان در ماشینمان در آموزشمان در همه چیزمان این حقارت بار است و هر مسلمانی این را حس میکند. [...] ناراحتی ام بیشتر از دست کلیت جهان اسلام بود. زمانی ما بسیار پیشرفته بودیم در زمینه علوم ریاضیات طب و فلسفه قرنها ما بسیار جلوتر از غرب قرار داشتیم. ما صاحب پیشرفته ترین تمدن جهان بودیم. اما الان عقب افتاده ایم. الان اگر سلاح های دشمنانمان نباشد، حتی نمی توانیم بجنگیم!

ممکنه کسی رو بشناسی که توی این کارا باشه من دنبال حجم بالای مهماتم. از این فشنگ ها هم برای زدن بانک یا دزدی مسلحانه استفاده نمیکنم. همه این مهمات خیلی سریع به خارج اروپا ارسال میشه. قول میدم. خودم را به او نزدیک تر کردم و با صدای آرام و لحن کسانی که دارند یک طرح پنهانی می چینند به حالت پچ پچ :گفتم اینها رو برای امت اسلامی میخوام. بله برای امت اسلامی برای جهاد یک لحظه چشم هایش برق زد فهمیدم که افتاد توی تله از این جور آدمها در همه جای دنیا پیدا میشوند مشروب میخورند، همه جور دخانیات میکشند کوکائین مصرف میکنند و در یک کلام از نظر مسلمانهای حقیقی یک کافر صد در صدی اند اما به محض اینکه دو کلمه امت و جهاد به گوششان می خورد، دوباره از نو، نوعی ارتباط با اسلام در دلشان زنده می شود. فکر میکنم این پدیده در اروپا شدیدا مصداق دارد

هر پسربچه ای وقتی رشد کرد و مرد شد، خودش آرام آرام رویایش را کنار میگذارد. هر چند که ممکن است آن رؤیا به صورت نوستالژی در ذهنش باقی بماند. اما اگر رؤیایش در سنین بسیار پایین ویران شود در آن صورت با پسربچه هم - مثل رؤیایش کاملا ویران میشود یا قوی قوی میشود چون دیگر چیزی برای از دست دادن ندارد. از آینده اش دست میکشد. پسربچه ای که رؤیایی نداشته باشد خطرناک است. ص:29

یک دشمن بزرگ دیگر شیعیان بودند. آنها بدعت گذار به حساب می آمدند. یعنی بدترین چیز ممکن در اسلام جای هیچ بدعتی وجود ندارد. در اسلام فقط قرآن را داریم و سنت را به همین دلیل است که هر بچه مسلمانی قرآن را به صورت صوتی و لفظی یاد میگیرد. این همان دلیلی است که قوانین سنت رفتارهای هر مسلمانی را تعیین میکند به همین دلیل ایران دشمن اصلی اسلام بود دشمنی بزرگ تر از آمریکا یا روسیه و یا حتی اسرائیل. بقیه کافر بودند اما خطر شیعیان خیلی بیشتر بود. آنها میخواستند اسلام را از درون تخریب و منهدم کنند. [...] تنها شکل مقبول برای حکومت در یک کشور مسلمان، فقط "دین سالاری" بود. و طبيعتا فقط در ایران "دین سالاری" داشتیم، ولی چون ایران شیعه بود، این مسئله دردی را دوا نمی کرد.