بریده‌های کتاب جنگ تریاک؛ خدای آتش

زخم های روحی با تظاهر به این که هیچ وقت اتفاق نیفتادن، درمان نمیشن. باید باهاشون مثل زخم عفونی برخورد کرد. با یه چاقوی داغ بازش می کنی و گوشت گندیده رو در میاری تا شاید اون وقت بتونی بهبود پیدا کنی.

اعتقاد داشتن به خدایان کار سختی بود. فقط وقتی از ته دل ایمان می‌آوردند که یکی از آن‌ها مستقیما در چشم‌هایشان زل می‌زد.

خطای تو همین بود. تو می‌جنگیدی تا زنده بمونی..... من می‌جنگیدم که ببرم... توی تاریخ اسم افرادی بیشتر می‌درخشه که قدم اول رو برداشتن، نه اون‌هایی که دنبال ثبات بودن

زخم های روحی با تظاهر به اینکه هیچوقت اتفاق نیفتاتد، درمان نمیشن، باید باهاشون مثل یک رخم عفونی برخورد کرد. با یه چاقوی داغ بازش کنیو گوشت گندیده رو درمیاری تا شاید اونوقت بتونی بهبود پیدا کنی.

زنده موندن خیلی سخت تر از مردنه.عذابی که می‌کشی بخاطر این نیست که لیاقت زنده بودن رو نداری... به این معنیه که آدم شجاعی هستی.

خطای تو همین بود، تو می‌جنگیدی تا زنده بمونی.. من می‌جنگیدم تا ببرم.توی تاریخ اسم آدم هایی بیشتر می‌درخشه که قدم اول رو برداشته، نه اون هایی که دنبال ثبات بودن.

هدف از انتقام، التیام نیست، بلکه آن لذت گذرایی‌ست که موقتا درد را تسکین می‌رهد.

تاریخ خودش را تکرار می‌‌کند.

زنده موندن سخت تر از مردنه .عذابی که میکشی به خاطر این نیست که لیاقت زنده بودن رو نداری ... به این معنیه که آدم شجاعی هستی.

بهترین نقشه، نقشه‌ای بود که تا زمان اجرا سرّی بماند. خنجرِ در آستین، عمیق‌تر می‌برید.

زخم‌های روحی با تظاهر به اینکه هیچوقت اتفاق نیفتادن، درمان نمیشن. باید باهاشون مثل زخم عفونی برخورد کرد. با یه چاقوی داغ بازش می‌کنی و گوشت گندیده رو درمیاری تا شاید اونوقت بتونی بهبود پیدا کنی.

زنده موندن خیلی سخت‌تر از مردنه. عذابی که می‌کشی به خاطر این نیست که لیاقت زنده موندن نداری... به این معنیه که آدم شجاعی هستی.

هدف از انتقام، التیام نیست. بلکه آن لذت گذرایی است که موقتا درد را تسکین می‌دهد.

بهترین نقشه، نقشه ای بود که تا زمان اجرا سری بماند. خنجری در آستین، عمیق‌تر می‌برید.