بریده‌های کتاب خاطرات تاج السلطنه

غالباً ادای وظیفه از شناختن آن آسان تر است!

شخص عاقل خوشبختی را در انجام کاری می داند که فایده ی آن به عالم انسانیت عاید گردد.

مگر نه این است که جمله ی مردم در میدان مجاهده ی زندگانی گرم پوئیدنند شب و روز بربارگی برق رفتار سعی و عمل سوارند و آسودگی را از زحمت، نیکبختی را ازمشقت، سلامت را از مهلکه و مخاطره طلب می کنند. آری این مقاومت ها، خودکشی ها، مراجعت ها، اساس استقرار عالم است!

ای وطن!ای وطن! آیا می شود به واسطه ی فرق شخصی، صرف نظر از حقوق تو کرد؟ نه!نه! عشق تو در دل من چنان نقش است که معایب مغرضین و مخربین تو در این صفحه.

معلم من! خوب به اخلاق ایرانی عادت داری و می دانی در یک موقعی که عرصه بر آنها تنگ میشود، چه اندازه مهربان ، درستکار درست قول، متملق می شوند؛ و در موقع رفاه چه اندازه موذی، بدجنس، كثيف.

من میتوانم به شما قسم بخورم، یک نفر ایرانی از صبح تا موقع خواب در عالم خیال چه خدمت های نمایان به وطن میکند، چه مجاهدت ها در رفاه نوع تصور میکند، چه تجارتهای سودمند می نماید، چه زمین های بایر ویران را آباد میکند، چه قنات های جاری قشنگی دایر میکند؛ لیکن همان خیال است، اساس نیست.