بریده‌های کتاب آنفولانزای نیویورکی

" هر انسانی سرنوشتی داره و دو راه برای مواجهه با سرنوشتش: یا تا آخر تحملش کنه یا بجنگه و سرنوشتش رو تغییر بده. "

" می‌گفت وقتی زنی می‌گوید همه مردها خائن هستند؛ به این معنا نیست که به حقیقت بودن این جمله اعتقاد دارد یا اینکه همه مردها را امتحان کرده باشد؛ بلکه مردی که به اون خیانت کرده بود، برای او مساوی با تمام مردان دنیاست. راست می‌گفت. عشق را در حصارِ کتاب‌ها باید نگه داشت. بازار، بازار لذت‌های موقت است. "

سنگین ترین لحظات را تنهای تنها بار زدیم بر شانه هایمان، و همه باور کردند خطوط خندهایمان را:)))

" بعضی آدم‌ها زمانی که با شکست مواجه می‌شن، اراده‌شون رو مثل لبخندشون نمی‌بازن. اون‌ها سعی می‌کنن به هر بهانه‌ای؛ شده به بهانه انتقام، یأس و حس ویرانی رو شکست بدن و موفق بشن. "

« اگر انسان چیزی نداشته باشد که به خاطرش بمیرد، دلیلی برای زندگی کردن هم نخواهد داشت. »

" سنگین‌ترین لحظات را تنهای تنها بار زدیم بر شانه‌هایمان، و همه باور کردند خطوط خنده‌هایمان را. "

می‌گفت اینجا آدم‌ها خیلی زود از عشق خسته می‌شوند. نه که از تو فرار کنند نه؛ رسم عجیبی دارند آدم‌ها! تو را فراری می‌دهند. با تو مثل لقمه‌ای که سر دلشان مانده است، رفتار می‌کنند! حتی نمی‌جَوَند؛ می‌اندازند بیرون!

" پذیرفتن کسی که یک‌بار اعتمادم رو شکسته، پذیرفتن شکست دوباره‌ست. "

اما... توی دنیای ما نفس کشیدن هم مجانی نیست، و به ازای ثانیه به ثانیه اون، کم شدن عمرمونو دریافت میکنیم:)

مادربزرگم درست می‌گفت،دنیا سه روز است:یک روزش را زندگی کردیم و برنمی‌گردد.امروزش را می‌گذرانیم و تمام می‌شود.فردا هم اصلا نمیدانیم زنده هستیم یا نه.پس باغچه‌ای از محبت و بخشش بکاریم که ما رفتنی هستیم و عطر باغچه ماندنی!

" بدی کردن، بدترین انتخاب ما آدم‌هاست. وقتی با هر نفس، یک قدم به مرگ نزدیک‌تر می‌شویم. "

" مادربزرگم همیشه می‌گفت: اگر دختری با شرایط روحی و خانوادگی خوب و متعارف وارد زندگی مشترک شود، گرمای عشقش هرگز فروکش نمی‌کند و تا سال‌های سال خانه‌اش را گرم و روشن نگه می‌دارد. "

شخصیت انسان زیر زبانش پنهان است.

"برای من اشک نریزید؛ این اولین بار نیست که میمیرم"... آروز داشت قبرش بنویسند:)))

" تلخ کردن کام مردم و کاشتن بذر نفرت از همدیگر هنر نیست، هنر آن است که با دوربین خود، با قلم خود، کارِ درست را نشان دهیم؛ نه آن‌که قلم بگیریم دستمان و مدام دورِ سیاهی‌ها دایره قرمز بکشیم و بر خوبی‌ها هاشور. مبادا کسی خوبی‌هایمان را ببیند و به ایرانی بودنش افتخار کند. "

" فیلم و رمان برای سرگرم شدنه؛ نه برای رؤیایی شدن تصوراتت از زندگی. بزرگ شو. "

" برای قانون استثناء قائل شو و منتظر جوانه زدن بذر فساد باش. "

" باید مطابق شان و شخصیت خودم حرف می‌زدم؛ نه بسته به موقعیت و نه حتی در واکنش به رفتار خوب یا بد دیگران. "

" مادربزرگم درست می‌گفت. دنیا سه روز است: یک روزش را زندگی کردیم و برنمی‌گردد. امروزش را می‌گذرانیم و تمام می‌شود. فردا هم اصلاً نمی‌دانیم زنده هستیم یا نه. پس باغچه‌ای از محبت و بخشش بکاریم که ما رفتنی هستیم و عطر باغچه ماندنی! "