بریده‌های کتاب شهریار

خدا نمی‌خواهد کارها همه به دست وی به انجام رسد تا ما را از بهره‌ٔ خویش از آزادی اراده و آن بهره‌ای از عظمت که به دست ماست محروم نکرده باشد.

بنابراین ممکن است ما این درس را بیاموزیم که هنگام فتح کشور، شخص باید تمام آسیب‌هایی را که می‌خواهد وارد بیاورد قبلاً پیش‌بینی کند و تنها در یک نوبت به آن‌ها ضربت وارد آورد و به گونه‌ای باشد که هرروز محتاج به ارتکاب آن‌ها نشود و قدرت داشته باشد که به‌دلیل ترک آن‌ها افکار مردم او را مطمئن و راحت کند… با ملت خود چنان با تدبیر رفتار نماید که در هر تغییرات خوب و بد یا اتفاقات مخالف و موافق که بعدها بروز می‌کند مجبور نشود سیاست یا رفتار خود را نسبت ملت تغییر دهد.

چه میشود کرد این طبیعت بشر است که چون دریا را ساکت و آرام دید طوفان را به فراموشی می سپارد

به علاوه یک پادشاه باید مدام با ملت خود کنار آمده، با آنها زندگی کند و لازم نیست همواره با همان عده خواص اعیان و اشراف زندگی کند، زیرا شخص شاه قادر است به عده اعیان افزوده و یا از نفرات آن‌ها بکاهد و هر روز بخواهد می‌تواند قدرت و اقتدارات آنها را سلب کرده و یا بر آن افزوده و این عمل برای یک شهریار مقتدر هیچ ایرادی ندارد.

از طرف ملت (تحت حکمرانی پادشاهی مطلقه) هیچ‌گونه ترسی نباید داشت زیرا همانطور که پیش‌از استیلا به آن سرزمین، هیچ امیدواری نسبت به آن‌ها وجود نداشت، پس استیلا نیز نباید از آن‌ها ترسید.