بریده‌های کتاب پاسخ منفی است

مطلب خنده داری که درباره افراد دوست دار قانون وجود دارد این است که به نظر آن‌ها اعمال مجازات از حل مسئله مدنظر مهم‌تر است.

همه این‌ها به راحتی لمس کردن یک صفحه نورانی میسر شده‌اند، بدون اینکه لوکاس مجبور شود حتی با یک نفر صحبت کند. از لوکاس بپرسید، می‌گوید این نهایت پیشرفت تمدن در دنیای امروزی است.

لوکاس ترجیح می‌دهد یک کامیون او را زیر بگیرد تا عضو یکی از گروه های پیام رسان باشد.

بیش از هر چیزی، از مردم انتظار می‌رود در فضای مجازی وانمود کنند شادند تا به دیگران یادآوری شود تا چه اندازه نسبت به چنین افرادی زندگی کسالت بار و پر مشقتی دارند.

حالا، ممکن است شخص بینوایی که جایی کتابی در دستش گرفته و آن را می خواند، با این جمله مواجه شود: خب در واقع انسان‌ها گله‌ای از حیوانات سخنگواند! و با این مطلب به مشکل بربخورد و صدایش در بیاید، که خب شاید درست هم باشد. اما بیشتر از هر چیز دیگری، در طول تاریخ، انسان‌ها ثابت کرده اند که حیواناتی نیازمند به روان درمانی بوده‌اند.

موضوع این نیست که لوکاس از دیگران متنفر باشد، او فقط از بودن در جایی که کسی حضور ندارد لذت می برد. لوکاس عملکرد خوبی در کارهای گروهی دارد، منتها تا وقتی که صحبت از گروه هایی با اعضای کمتر از دو نفر باشد.

و اینکه، آیا شما، خواننده عزیز، پیش آمده تا به حال فکر کنید دلیل نیاز به این روان درمانی چه می توانسته باشد؟ همین که ما در مجاورت دیگرانیم.

اگر بگوییم شاد بودن در دنیای امروز مطلب آزار دهنده ای است، شاید اشتباه نباشد. چون اصلاً قرار نیست مردم شاد باشند، در این دنیا مردم فقط حق دارند آرزوی شاد بودن کنند.

خیلی مراقب است تا خودش را هدف عصبانیت یا توجه آنها قرار ندهد. او نمی خواهد دیگران را با خود دشمن کند، و نمی خواهد با پیدا کردن این مورد خاص، وضعیت را از چیزی که هست بدتر کند و چیزی بدتر از دشمن برای خودش دست و پا کند: یعنی دوست.

لوکاس به این نتیجه رسیده که بهتر است مانند گیاه شوید باشد. نه مثل ریحان، که گیاه حساس و بسیار لطیفی است. اما گشنیز بودن هم خوب نیست، چون گشنیز گیاه دردسرجو و خل‌وضعی است. شوید باش. کسی به شوید اهمیتی نمی دهد، یا کسی تا به حال به شوید اهمیتی نداده است.

فقط برام سؤال شد که کی می تونه از بیان احساساتش خجالت بکشه. من تمام مدت توی اینترنتم و می‌بینم که مردم فقط دارن در این مورد صحبت می‌کنن...

تا به حال شده است کنار کسی نشسته باشید که در حال گوش دادن به موسیقی خیلی مزخرفی است؟ در این مواقع، چه احساسی به شما دست می دهد؟ من در چنین موقعیت‌هایی هدفونم را بر می دارم و درون گوش هایم فرو می‌برم، این گونه، آن موسیقی مزخرف به یک باره محو می‌شود. تصور کنید راهی وجود داشت که می توانستید دقیقاً همین طور زندگی کنید، اما بدون هدفون.

ممکن است لوکاس علاقه ای به مردم نداشته باشد، اما به شدت عاشق طرز پخت پد تایشان است.

در این دنیای مدرن، باهوش بودن بدترین بلایی است که می‌تواند سر آدم بیاید. تنها استفاده ای که انسان‌ها در دنیای امروز از افراد باهوش میکنند فقط و فقط اختصاص دادن کار زیاد به آن‌هاست.

لوکاس می گوید: «باشه، از دیدنت خوشحال شدم.» انگار به محترمانه ترین شکل ممکن دارد می گوید برو گم شو.

این شاد بودن برایش هیچ زحمتی نداشته است. فقط کافی بود لوکاس تنها چیزی را که تقریباً همه مردم را غمگین می‌کرد از زندگی اش حذف کند: دیگران.

آیا سعی کرده اید به جای عاشق شدن، عاشق نشوید؟ این جوری واقعاً زمان زیادی صرفه جویی می شود.