بریده‌های کتاب زمانی که هم‌سبیل دالی بودم

تنها تفاوت من با دیوانه‌ها این است که من دیوانه نیستم!

«بعضی آدم‌ها دیگه تکرار نمی‌‌شن. شاید هم دلیل مهم بودنشون همینه.»

مثل یه خواب بود. ولی یه خواب ترسناک...

بعضی‌ها اون قدر جالبن که حتی وقتی ازشون بد می‌گن باز آدم دوست داره بره از نزدیک باهاشون آشنا بشه.

فقط حرفی برای گفتن داشتن مهم نیست باید حرف تازه ای برای گفتن داشت.

درباره ی مدرنیته اصلا نگران نباشین. متأسفانه این تنها چیزیه که هر کاری کنین نمی‌تونین ازش فرار کنین.

در واقع من از فروید یاد گرفتم که چطور به رؤیاها بیشتر از واقعیت اهمیت بدم و خیال رو اساس کار خودم قرار بدم. همچنین از انیشتین و فرضیه‌ی زمان اون یاد گرفتم که اختیار زمان دست خود ماست ما می‌تونیم به جایی برسیم که زمان رو کنترل کنیم.

ما توی دوران بدی زندگی می‌کنیم مجبوریم هی خودمون رو سانسور کنیم.

تموم جنگ‌ها شبیه هم هستن ولي براي كساني که کشته می‌شن همیشه فرق می‌کنه.

همه چیز دنیای من حقیقیه،جز خود من که خیالم .

برای رفاقت باید بهترین‌ها رو فدا کنیم و برای هنر همه چیز رو.

اثر خلاق رو هنرمند به تنهایی به وجود نمی‌آره بلکه بیننده با رمزگشایی و تعبیر کیفیت‌های درونی اثر اون رو با دنیای بیرون پیوند میده و به این ترتیب سهم خودش رو به کار خلاق اضافه می کنه.

ما سر این جاده منتظر ماشین ایستادیم. ماشینی که بعید میدونم حالا حالاها پیداش بشه چون فدریکو شاعره و به راحتی روی قول دیگران حساب میکنه.

برای ساختن آینده حتما لازم نیست گذشته رو خراب کنیم

-«چرا سربازهای فرانکو، لورکا رو میکشن؟» + «برای اینکه اون یه آزادی خواه بود و میخواست تموم مردم با هم برابر باشن و هر جور که دوست دارن زندگی کنن.» -«گفت خب اینها که اشکالی نداره!» + «از نظر دیکتاتورها همه چی اشکال داره.»

مهم‌ترین درسی که از جنگ میگیری اینه که ازش جون سالم به در ببری

من فقط دارم توی زادگاه خودم زندگی می‌کنم. این حق هر کسیه که توی جایی که به دنیا اومده زندگی کنه و بعد هم بمیره.