بریده‌های کتاب قهرمان هزار چهره

حقیقت یکی است، حکیمان آن را به نام‌های متفاوت خوانده‌اند.

یک قهرمان از زندگی روزمره دست می‌کشد و سفری مخاطره‌آمیز به حیطه‌ی شگفتی‌های ماوراءالطبیعه را آغاز می‌کند: با نیروهای شگفت در آن جا رو‌به‌رو می‌شود و به پیروزی قطعی دست می‌یابد. هنگام بازگشت از این سفر پر رمز و راز، قهرمان نیروی آن را دارد که به یارانش برکت و فضل نازل کند.

کرنش هماهنگ پیروان محمد که در سراسر جهان، سه بار در روز، هم‌چون پره‌های یک چرخ، رو سوی کعبه، سر تعظیم فرود می‌آورند، نمادی زنده و بی‌انتها از واژه‌ی تسلیم (اسلام) است. و نشانگر تسلیم تک‌تک افراد و در عین حال همه‌ی جامعه، در مقابل اراده‌ی اللّه.

محدودیت آگاهی، علت اصلی هر شکستی به هنگام رویارویی با مسایل زندگی است.

شیاطین، چه از آن دسته که موجوداتی ابله و شهوانی‌اند و چه از آن دسته که حقه‌بازانی تیز و باهوش‌اند، همیشه دلقک‌اند.

قهرمان دیروز مستبد فرداست مگر اینکه همین امروز خود را قربانی کند... پسر، پدر را می کشد ولی پدر و پسر یکی هستند. این حکمت پایان و آغاز دوباره جهان است.

هوش مدرن، اسطوره را به عنوان تلاش کورکورانه‌ی انسان بدوی در توضیح جهان طبیعت تفسیر می‌کند (فریزر)؛ و یا آن را تخیلات و رویاهای شاعرانه می‌داند که از دوران ماقبل تاریخ آمده و در اعصار بعد به‌درستی درک نشده است (مولر)؛ و یا آن را گنجینه‌ی تمثیل‌های راهنما می‌داند، که انسان را در راه رسیدن به جمع شکل می‌دهد (دورکهیم)؛ یا اینکه اسطوره را خواب جمعی می‌داند که نشانگر خواسته‌های کهن‌الگویی در اعماق روح بشر است (یونگ)؛ و یا آن را مرکبی سنتی می‌داند که انسان را به سوی عمیق‌ترین بینش‌های متافیزیکی می‌راند (کومارا سوامی)؛ و یا آن را مکاشفات خدا با فرزندانش می‌شمرد (کلیسا).