بریده‌های کتاب اضطراب

وقتی به این جهان ، به این زندگی ، تن میدهم ، حتی اگر سایهٔ مرگِ اجتناب ناپذیرم برفرازش باشد ، باید در همهٔ لحظات زندگی به تمامی به انتخاب ها و اعمالم سر بسپارم، چراکه وجودم به همین متکی است .

زندگی همچون فریبی ظالمانه به نظر می رسد که کارش پردازش و تولید اضطراب است

کیرکگور اضطراب را نوعی رابطه‌ی مبهم می‌داند بین کشش به و انزجار از تهی بودن امکانات آینده؛ اضطراب همانا تنش میان اشتیاق و بی‌قراری است، میل به چیزی که آدمی از آن می‌ترسد.

هایدگر مصر است ما باید از مفهوم برساخته‌ی اجتماعی انسان عادی دور شویم .جوهری عام که حاکی از همرنگی با جماعت است و خانه‌ای امن و اطمینان بخش را در بطن غرابت جهان برایمان تضمین می‌کند.اضطراب یعنی فهم اینکه این منزل جعلی است، خانه ای پوشالی که استحکامش وابسته به توافق متقابل و سازگاری همدلانه‌ی موجوداتی به کل بیگانه است که همسفر شده‌اند.

پدیده متاخر «عزب عقده‌ای» ناشی از زن‌ستیزی و اضطرابی شدید است، اضطرابی به دلیل ناکامی جنسی در جهانی که نمایش آشکار امور جنسی و کامیابی جنسی را مایه‌ی مباهات می‌داند.

در برابر فاجعه ایستاده‌ایم و زندگی‌مان تقلایی مدام برای سرپاماندن در برابر آفات بیرونی است. تاثیر و نتیجه‌ی این تقلا اضطراب است، که فقط از طریق میل به استقامت، از طریق تدبیر و از طریق خلق کردن است که می‌توانیم بر آن فائق بیاییم.

اضطراب از درون ما برمی‌آید؛ زاییده‌ی جهان بیرون نیست. جهان همان است که باید باشد؛رابطه ما با جهان،شناخت ما از آن، موجب اضطراب ماست.ذهن ماست که آن را خلق می‌کند؛ اگر سعی کنیم ابژه ای را که موجب ترس و اضطراب ما می‌شود کنار بگذاریم، در تلاش برای کنترل چیزی جز ذهنمان شکست می‌خوریم.

اگر از اضطراب‌هایمان فهمی دیگر به دست بیاوریم، چه بسا متوجه شویم که می‌شود با آنها کنار آمد؛ این‌گونه فهم ما از خودمان و دغدغه‌هایمان کمی متفاوت خواهد بود، تکاپویی مهم برای «آزمودن زندگی»، تکاپویی که می‌ارزد به خاطرش زندگی کنیم.