بریده‌ کتاب‌های جهل هیجانی (مغز هیجانی ما زیر ذره بین)

به نظر می‌رسد برای کسانی که در مورد سوالات اساسی خود هستی تحقیق می‌کنند، احساس اضطراب در مورد نحوه کار جهان ما، همان چیزی است که به آنها انگیزه می‌دهد.

کسی که نحوه درست مضطرب بودن را می‌داند، بهترین چیز را آموخته است.

در واقع، کاری که بسیاری از هنرمندان انجام می‌دهند این است که شغلی خسته کننده که با دستمزد آن می‌شود صورتحساب‌ها را پرداخت کرد را رها می‌کنند و "در جستجوی رویایشان" به سراغ شغلی دیگر می‌روند که امنیت مالی ندارد. این نمونه‌ای بارز است از اینکه عوامل درونی بیش از عوامل بیرونی محرک و برانگیزاننده هستند.

در سطح عصب شناختی، معنای "ناز بودن" این است: واکنش غریزی ما نسبت به چیز هایی که شبیه نوزاد به نظر می رسند.

همدلی در سطح فردی نیز ممکن است خودخواهانه به نظر برسد. اگر کسی خوشحال باشد و شما در شادی او سهیم شوید، پس انگیزه دارید شادی او را افزایش دهید. زیرا این کار شما را شادتر می‌کند. به همین ترتیب وقتی کسی غمگین است انگیزه پیدا می‌کنید تا به او در حل وضعیت هیجانی ناخوشایندش کمک کنید و از این طریق وضعیت هیجانی خودتان را بهبود ببخشید. در کل مفهوم از خود گذشتگی در انسان‌ها اساساً خودخواهانه است. هم گیج کننده و هم مأیوس کننده.