بریده‌های کتاب تابستان گند ورنون

دارم به این نتیجه میرسم که شاید فقط خرفت ها در این دنیا در امان اند. ادم هایی که همرنگ جماعت میشوند، بی انکه فکرشان را مشغول هر چیز کوچکی کنند.

کشف کرده ام که بابا ننه ها با استفاده از حماقت ها و لجن‌کاری هایت یک پایگاه داده درست میکنند تا حرف شان را به کرسی بنشانند و برای جنگ و دعوا تا دندان مسلح باشند.

یک عمری غم و غصه را توی دلت جمع میکنی، تا این که عاقبت کوچک ترین اتفاق کوفتی اشکت در را در می اورد.

پس همانطور که از همه ایراد میگیری و از جیک و پیک همه باخبری، اینم یادت باشه که ماها فقط ادمیم

هر فاجعه ایی درسی به ما میدهد، سختی تنها زمانی تکرار میشود که از ان درس عبرت نگرفته باشیم.

اگه اونایی که پیش از همه دوستت داشتن رو دوست داشته باشی زندگیت شیرین میشه

فکر میکنی واسه چی دنیا کمر به نابودی خودش بسته؟ کار هیچ خدایی نیست. کار، کار ادمیزاده. جونورایی که یه خدای خارجی رو سمبل کردن تا تقصیر ناکامی هاشونو بندازن گردنش