بریده‌های کتاب پروفسور فوفو

فو اسم یونانیِ یه جور سنبله. شبیه سنبل‌الطیب خودمون. یه سنبل زیبا و خوشبو.

می‌دونی هویت یعنی چی؟ "این حیوون‌ها شناسنامه‌ی ما فوفوها و گلیم‌گوش‌ها هستن. خرس و پلنگ و قرقی و گوزن و... اگه این‌ها نباشن از گلیم‌ها فقط یه زمینه‌ی خالی می‌مونه، بدون نقش‌ونگار. یعنی همه‌ی گلیم‌گوش‌ها می‌شن مثل هم..."

تازگی‌ها یاد گرفته بود که می‌تواند زباله‌های تر را در باغچه دفن کند تا برای درخت‌ها هم مفید باشد.

حالا اینها اصلا مهم نیستند ؛ حالا مهم پروفسور فوفو است. می خندید؟ بله.....فوفو. درست شنیدید، اسمش فوفو است . یک معلم قد بلند. لاغر،با یک مقنعه کج و کوله و مانتویی که عجیب ترین مانتوی دنیا است. باورتان نمی شود اگه بگویم مانتویش از گلیم است. مثل اینکه پروفسور فوفو الگو خیاطی مانتویش را انداخته باشد روی گلیم و دور تا دور را برش بزند و بدوزد . البته خیلی هم بدک نیست اما خب با هر مانتویی که تا حالا دیده اید، فرق دارد.

هر روز سطل کلاس پر می‌شه از کیسه‌هایی که بچه‌ها توش خوراکی آوردن. همه هم پلاستیکی هستن. برای هر زنگ تفریح هم یه کیسه. سهم هر دانش‌‌آموز می‌شه چهار کیسه. یعنی کیسه‌های کلاس ما که بیست و چهار نفر هستیم می‌شه نود و شش تا. راستی راستی خیلی زیاده‌ها. اصلاً بهش فکر نکرده بودم. ما چقدر زباله درست می کنیم!