بریده‌های کتاب عشق و دیگر هیچ

اصلا پرداختن به دنیا و زار و زنبیلش، تجملات و تقیداتش، دل و ذهن و روح را کدر می‌کند.

بدم می‌آید از خودم شخصیتی نشان بدهم که نیستم. ادا درآوردن در مرام من کار میمون است و من انسانم و باید بلد باشم حداقل اعتراف کنم.

کار کردن برای رضای خدا زیاد مشکل نیست. زمانی سخت می‌شود که بین رضای خدا و خلق باید انتخاب کنی. تصمیم گیری مشکل می‌شود اما، وقتی خدا را بخواهی ،خدا تنهایت نمی‌گذارد.

اما این روزها را دوست بدا‌ر. میان آشفتگی‌ها، برق گنج ها پیداتر است. تو تازه میفهمی یک عالمه هیچ، برای خودت جمع کرده بودی و فقط همین ها که رنگ خدا دارد ارزشمند است.

نوجوانی فصل زنده شدن حس هاییست که نه میتوانی بگویی مزخرف است و نه میتوانی سرت را بیندازی پایین و دنبالش بروی .فصل سردرگمی بین غرایز است و یک پدر و مادر با حال می خواهد تا حالت را بفهمند و همراه خودشان تو را بکشانند و دنبالت راه بیفتند تا یک وقت گم نشوی. شاید هم نوجوانی فصل شناخت است و انتخاب. چون خیلی دلت می‌خواهد یک کنجی داشته باشی و ساعت ها در این کنج تنهایی کز کنی و به هرچه هست و نیست و باید ونباید فکر کنی....

عادت ها انسان را دچار غفلت می کند.