بریده‌های کتاب 1Q84

پس گویا بدان‌جا رسیده‌ایم که هر صحنه‌ی بد منظری را به اقیانوس بسپاریم.

دنیایی که داشتیم از دست رفته و آنچه اکنون داریم صورت کاذب دنیایی است که زمانی داشتیم ... نسخه بدلی از آن: "یک وقتی دنیایی که می شناختم ناپدید شد، یا پس کشید و دنیای دیگری جایش را گرفت..." جلد یک ص ۶ نسخه الکترونیکی

هرکس قدری خیال لازم دارد تا به زندگی ادامه بدهد، قبول نداری؟ جلد یک ص۹ نسخه الکترونیکی

بیشتر مردم دنبال حقایق قابل اثبات نیستند، همان طور که گفتید حقیقت، اغلب همراه با درد شدیدی است و تقریبا هیچ کس دنبال حقایق دردناک نیست. آنچه مردم نیاز دارند داستان های قشنگ تسکین دهنده است که باعث می شود احساس کنند زندگی شان معنایی دارد... خاستگاه مذهب همین است... جلد دو ص ۴۰۳ نسخه الکترونیکی

این تمرین ها به او استعداد شک کردن به خود را داد و به این شناخت رساند که بیشتر آنچه معمولا حقیقت می انگارند کاملا نسبی است... جلد سه ص ۴۲۹ نسخه الکترونیکی

دانش و توانایی ابزار است نه چیزهایی برای نمایش... جلد  سه ص ۴۳۲ نسخه الکترونیکی

همه مثل ساکنان شهر بی آینده ای بودند که در زندگی به جایی نمی رسند و به آپارتمان ارزان قیمتی چنگ انداخته اند که قرار است آن را بکوبند... جلد سه ص ۴۵۸ نسخه الکترونیکی

جز زندگی چیزی برای از دست دادن نداشت... جلد سه، ص ۴۵۸ نسخه الکترونیکی

سرنوشت تو این است که سختی ها و محنت های زیادی را پشت سر بگذاری، پس از آن باید بتوانی امور را چنان که "قرار است" ببینی... جلد سه ص۴۶۳ نسخه الکترونیکی

این خدایی است که با فدا کردن زندگی، یافته ام، با شرحه شرحه شدن تنم، شکستن ناخن هایم، همه ی وقت و امیدها و خاطراتم را از من ربوده اند. این خدایی بی شکل است، نه جامه های سفیدی، نه ریش های بلندی... این خدا آیینی ندارد، کتاب مقدسی ندارد، اصول اخلاقی ندارد، نه پاداش می دهد نه کیفر، نه چیزی می دهد و نه چیزی می گیرد، نه بهشتی در آسمان دارد و نه دوزخی در اعماق زمین... جلد سه، ص ۴۶۹ ، نسخه الکترونیکی

ما نمی دانیم آدم کوچولوها خیرند یا شر. این از برخی لحاظ چیزی است فراتر از فهم و وصف ما. سالیان متمادی با آنها زیسته ایم ... دیر زمانی پیش از وجود خیر و شر... زمانی که اذهان مردم گرفتار جهل و تاریکی بود... جلد سه، ص ۴۶۹، نسخه الکترونیکی

خدا شکل ندارد اما می تواند هر شکلی به خود بگیرد... جلد سه، ص ۴۷۱ نسخه الکترونیکی

در میانه رعد و برق هولناک، خشم سوزانی که در درونم بود فرونشست... دست کم به جایی دور پس کشید.. دیگر از آن خشم سوزان خبری نیست، به اندوهی کمرنگ و محو بدل شده... گمان می کردم چنین خشم شدیدی تا ابد دوام می آورد... جلد سه، ص ۴۸۵ نسخه الکترونیکی

در تاریکی فریاد می زنم اما کسی صدایم را نمی شنود... با این حال تا زمان مرگ باید دنبال کار خود را بگیرم ... این تنها راهیست که می شناسم... نه یک جور زندگی تحسین آمیز، بلکه "تنها شیوه ای از زندگی" که می شناسم... جلد سه، ص ۵۴۱ نسخه الکترونیکی

هرگز خود را این همه بی کس ندیده بود، هرگز احساس نکرده بود تاریکی این همه ژرف است، هرچه کرده بود بیهوده می نمود ... همه ورق های دستش را بازی کرده بود ...مدتی اوضاع بر وفق مراد بود اما حالا همه ورق هایش تمام شده بود... جلد سه ص ۵۵۸ نسخه الکترونیکی

دیگر آن خشم شدید ناب را حس نمی کنم، یکسره محو شده.. اما به قول شما به جای دوری پس نشسته. سال ها این خشم در قسمتی از جانم موج می زد و همین بود که مرا به پیش می راند... جلد سه، ص ۴۸۵ نسخه الکترونیکی

احساساتمان انگار خیلی به هم نزدیک است اما در واقع شکاف عظیمی بینمان هست... جلد سه ص ۵۷۶ نسخه الکترونیکی

مردم به عادت نیاز دارند، عادت مثل درون مایه موسیقی است، ولی همین عادت مانع فکر و عملت می شود و آزادی ات را محدود می کند، اولویت هایت را تعیین و در برخی موارد منطقت را منحرف می کند... جلد سه ص ۵۸۴ نسخه الکترونیکی

چه دنیای عجیبی! هر روز که می گذرد فهمیدن اینکه چقدرش فرضی است و چقدرش واقعی دشوارتر می شود... جلد سه ص ۶۴۶ نسخه الکترونیکی

واقعیت این بود که آدمی از چهره زمین محو شد و آنها که به جا مانده اند باید به آنچه مانده است بچسبند... جلد سه ص ۸۴۳ نسخه الکترونیکی