بریده‌های کتاب دیدرو

مردم می‌گویند: اول زندگی بعد فلسفه. لیکن مردی که کسوتِ سقراط بر تن کرده و حقیقت و فضیلت را از جان خود بیشتر دوست دارد خواهد گفت: اول فلسفه، بعد زندگی.

هیچ فرمانروای بحقی جز ملت وجود ندارد، هیچ قانون‌گذار بحقی جز خلق نمی‌تواند وجود داشته باشد.

شک نخستین گام به سوی حقیقت است.

ما باید به مخالفت با قوانین نامعقول آن‌قدر سخن بگوییم تا اصلاح شوند، و در همان حال باید از این قوانین اطاعت کنیم.

خطر خاص خودکامه روشن‌اندیش این است که خلق با لالایی او فارغبالانه به خواب غفلت می‌رود. در مقابل این سخن حکیمانه فردریک که «هیچ چیز بهتر از حکومت استبدادیِ امیران عادل و بامروت و باتقوا نیست»، دیدرو بر این پای می‌فشارد که «حکومت استبدادیِ امیری عادل و روشن‌اندیش هم‌چنان بد است. فضایل او از همه خطرناک‌تر و منشأ همه نوع فریب است.»