بریده‌های کتاب پسرم حسین

نبینم وقتی خبر شهادتن رو بهت دادن ، گریه کنی . وقتی جلوی این و اون گریه کنی ، اگه دوستت داشته باشن دلگیر میشن و غصه دار . اگه دشمنت باشن ، از اشکت شاد میشن و خندون .

دیگر کسی نبود که به من بگوید من به تو علاقه دارم ؛ علاقه ای که واقعا به خاطر خدا باشد .

حاجی چندباری خیره نگاهم کرده و گفته :《 دلت رو به خدا بده زن . ما از خدا گرفتیم این بچه‌هارو .》

زن‌ها وقتی دور هم جمع می‌شوند ، از دستِ بچه‌هایشان می‌نالند ، از شر بودنشان ، بددهن بودنشان ؛ اما زبان من هیچ‌وقت به بد گفتن پشتِ پسرها و دخترها نمی‌چرخد .

باید زن خوبی باشم و مادر خوبی بشوم .

به علی و حسین گفته بودم :《 وقتی میرید بیرون و برمی‌گردید ، سرتون رو می‌گیرید پایین ، با هیچکس دعوا راه نمی‌ندازین ، حتی اگه به شما حرفی زدن و سنگ انداختن سمتتون ‌، شما ساکت می‌مونید و جواب نمی‌دید ، دلم نمی‌خواد بچه‌های حاج محمد با هرکسی دهن به دهن بذارن ، خدا از همه‌چیز و همه‌کس بزرگ‌تره ، فقط از اون بترسید و زبونتون فقط برای ذکز خدا بچرخه ، نه فحش و بد و بیراه و ... .》

تصمیم گرفتم خودم راه و رسم زندگی‌ را یاد بگیرم .

هرکس که با حسین دم‌خور بوده ، می‌داند که بچه‌ام همه‌ی عمرش را وقف سیدالشهدا (ع) کرده ، حنجره‌اش را ، استعدادش را ، شور جوانی‌اش را :))

هیچ وقت گریه‌ی باباجی را ندیده بودم . او همه چیز را توی خودش حل می‌کرد .

یقین دارم جبهه کارش خودش را کرده ؛ ظرفِ حسین بزرگ شده ؛ خیلی بزرگ !

زن رنگ خونه‌ست .

باباجی عقیده دارد :《 این سینی ها باید باشه تا یادم بمونه کجا بودم و چطور خدا دستم رو گرفت .》

- این برگه رو که انگشت می‌زنی ، دیگه باید خودت رو برای همه‌چیز آماده کنی . جبهه ، شهادت داره ، اسارت دارع ، سوختن داره ، مجروحیت داره . دلت باید بزرگ بشه مادر . باید انتظار همه چیز رک داشته باشی . دلش رو داری مثل حضرت زینب باشی؟

اِلَهِی و رَبّی مَن لِی غَیرُک ای معبود و خدای من ، من به جز شما چه کسی را دارم :))💚🌙

جوانک سن و سالی نداشت ، اما زود بزرگ شده بود ، شاید هم زندگی زود بزرگش کرده بود .

دعا کنید خدا به بچه‌م عرض عمر بده طول و عمر و که شیطون هم داره !

حاجی دلش به مالِ دنیا نیست ، تکیه‌اش را زده به چیزِ دیگری

آن برگه ، فقط رضایت نامه‌ی اعزامِ حسین نبود ، نشانه بود ، برای آنکه ثابت کنم این همه سال در دستگاه اباعبداللّه (ع) از عشق و ارادت واقعی گفته‌ام یا لاف زده‌ام .

هروقت دلشوره می‌گیرم ، می‌ایستم به نماز .

اما زندگی شبیه آرزوهای من پیش نمی‌رفت .