بریده‌ای از کتاب پسرم حسین اثر فاطمه دولتی

بریدۀ کتاب

صفحۀ 141

هان ای انسان ! ای اسیر نفس ، لی اسیر نفس و دل سپرده به عصیان ، ای موجود سرگردان ، ای خسته دل از وسوسه‌ی شیطان ، ای ره نجسته از اغوای گمراهان ، ای وامانده در کویر عمر ، تشنه و حیران ، اینک به ندای آفریننده مهربان ، خدای رحیم و رحمان گوش ده که تورا برای کسب آسایش دو جهان به خلوتگاه راز خویش فرا می‌خواند :《 اَلَا بِذِکرِ اللّهِ تَطمَئِنُّ القُلُوب 》.

هان ای انسان ! ای اسیر نفس ، لی اسیر نفس و دل سپرده به عصیان ، ای موجود سرگردان ، ای خسته دل از وسوسه‌ی شیطان ، ای ره نجسته از اغوای گمراهان ، ای وامانده در کویر عمر ، تشنه و حیران ، اینک به ندای آفریننده مهربان ، خدای رحیم و رحمان گوش ده که تورا برای کسب آسایش دو جهان به خلوتگاه راز خویش فرا می‌خواند :《 اَلَا بِذِکرِ اللّهِ تَطمَئِنُّ القُلُوب 》.

5

0

(0/1000)

نظرات

تاکنون نظری ثبت نشده است.