بریده‌ کتاب‌های سایه های میان ما

گاهی اوقات به این فکر می‌کنم که بیش ازحد حرف می‌زنم؛ و درنهایت چیزی می‌گویم که‌ او را حسابی عصبی کرده و خودش را به کل از شر من خلاص می‌کند. ^الساندرا^

نام یک پادشاه به من سپرده شده است. حال نیاز دارم قلبش را نیز به من بدهد.

نمی توانستم به خودم اجازه دهم در قبری که خودم کنده بودم، بمیرم.

ازت می‌خوام که تو همتای من بشی، الساندرا. ملکه‌ام بشی. "کالیاس"

_حالت که خوب می‌شه؛ اما اشکالی نداره اگه الان خوب نباشی. ^کالیاس^

مؤدبانه لبخند می‌زنم؛ اما دندان‌هایم در پشت لب‌هایم محکم روی هم فشرده شده‌اند. پ.ن:من رو به کسایی که فکر میکنن توی دیدار اول زیاد از خودشون بگن آدم باحالی بنظر میان.🤲

-لمس کردن کسی باعث درد کشیدن من نمی‌شه. مگه اینکه کسی به نحوی منو مجروح کنه. "کالیاس"

-هیچ کس چندبار پشت سرهم درست حدس نمی‌زنه! می‌گویم:((از روی شانس که نیست. به خاطر مشاهده‌ی دقیقه.))

"اگه من به کسی احترام نذارم، خودم هم هیچ احترامی نمی‌بینم." "کالیاس"

هیچ مرد دست یافتنی ای پونزده نیست.

تو منو درست نشناختی وگرنه می دونستی قبلا برای عشق آدم کشتم الآنم می تونم برای عشق آدم بکشم

گیر افتادن در دروغ، بسیار ساده است؛ و آشکار شدنشان نیز ساده تر.

چطور زندگی من به اینجا رسید؟

وقتی بهم می‌گن یه کاری رو انجام ندم، اون‌وقت بیشتر دلم می‌خواد اون کار رو انجام بدم.

بسیار عالی. او متوجه بازی‌ای که من با کلمات راه انداخته‌ام، نیست. ^الساندرا^