بریده‌های کتاب پتش خوآرگر: مردی از تبار اژدها

پیر خندید و با اطمینان گفت:« تو بهترین خواهی بود، چرا که کاستی‌های انسان درست در همان زمانی که آنها را می‌شناسد و به آنها اقرار می‌کند از او جدا می‌شود و خود اوست که می‌تواند یا برای همیشه رهای شان واگذارد!»

نباید فریب بخوری و باور کنی که همه چیز هست و ما تا ابد گرفتار گیتی خواهیم ماند! نباید خام شوی و بیندیشی که همه چیز نیست و جهان به کلی خواب و خیال است! نتیجه‌ی این دو اندیشه‌ی افراط و تفریط نیز جز این نخواهد بود که جهان‌ها ناآباد رها شوند و کاری که هر کس برای آن آفریده شده معطل بماند... حال آنکه ما، هم برای ساختن آمده‌ایم و هم برای رها کردن! هم برای عشق ورزیدن و هم برای دل نبستن!

مردمان نوع تو مار های بسیاری در اندرون خود دارند اگر چه به ظاهر، پیراسته از مار های شانه اند!

ما برای غفلت، آفریده نشده‌ایم. پس هر آنچه سبب ساز غفلت توست، دشمن توست!