بریده‌های کتاب نرگس

چه بود آن آه عمیق که حتی در مهمانی های شلوغ دست از گریبان ما نمی‌کشید؟

آخرین دوست من! وقتی گلویم را فشار ‌می‌دادی ارادتم به لبخند‌هایت بیشتر می‌شد

کسی جذامی است که از بدن کم شده باشد من از روح کم شده‌ام مرا ببخش و اگر به من فکر می‌کنی خودت را ادامه بده این باران هم اگر می‌دانست که باران یعنی چه حتماً تا ابد می‌بارید...

از گنجشک های کوچه حلالیت می‌خواهم من واقعا درخت نیستم اما اگر حق ندارم بگویم افسوس دست کم می‌توانم از دست های کاغذی‌ام قایقی بسازم و آهسته به فرزندانم بگویم : کم کنید موسیقی را می‌خواهم برایتان صدای غرق شدن در‌بیاورم