بریدۀ کتاب

اوحدی مراغه ای نیز سماع رد کرده و می گوید ابن سماعی که عرف و عادات است،پیش ما مانع سعادت است. بهترین دلیل این مدعا که (هر اندازه موسیقی،آدمیان را به خود مشغول کند از حالات روحانی و ملکوتی خالص آنان می کاهد)،وضع روانی بیشتر مردم دوران معاصرماست که بنا به گسترش موسیقی در شرق و غرب، حتی در کشور های اسلامی،یک حالت لذتگرایی و تاثیرپذیری از موسیقی،روان آنان را فراگرفته و از وجد و هیجانات و شهود های عالی ملکوتی و الهی آنان به طور وحستناک کاسته است. هنوز هم مردان و زنانی هستندکه می توانند از آن حالات ملکوتی که در هنگام انجام عبادات احساس می کنند،به شما خبر رهند.