بریده‌ای از کتاب کمدی الهی: برزخ اثر دانته آلیگیری

برادر دنیا کور است و تو نیز از همان جا می آیی، شما که زنده اید جمله علل را به آسمان مربوط می کنید، چنان که گویی آسمان جبرا همه چیز را به خویش پیوسته دارد. اگر چنین بود اختیار شما از میان می رفت ، و در این صورت عادلانه نبود که از نیکویی شادی و از بدی رنج زاید. آسمان پایه کلی اعمال شماست نمی گویم که همه آن است، اما این را نیز می گویم که در وجود شما فروغی به ودیعت نهاده اند که خوبی را از بدی تشخیص تواند داد، و نیز اختیاری که اگر هم در نخستین زورآزمایی های خود با آسمان آزار بیند، در مراحل بعد در این کشمکش پیروز خواهد آمد بدان شرط که از خوراکی نیکو تغذیه کرده باشد. شما مختاری و در عید حال در اختیار نیرویی بزرگ تر و طبیعتی بهتر قرار دارید که در شما آن روح منطق را ‌که ساختنش از آسمان ساخته نیست می آفریند. لاجرم اگر امروز از راه راست کناره گرفته اید علت آن در خود شماست و در شماست که باید این سبب را جست وجو کرد...