بریده‌ای از کتاب شرق بهشت اثر جان اشتاین بک

بریدۀ کتاب

صفحۀ 74

آگاهی از زمان گذشته چیزی عجیب و گاه متضاد است. عاقلانه است اگر فرض شود سال‌هایی که به طور یکنواخت گذشته، یا در آن‌ها اتفاقی روی نداده پایان‌ناپذیر به‌نظر می‌رسند. باید این‌طور باشد ولی نیست. این‌ها سال‌های گرفته و غم‌انگیزی هستند که هیچ اثری از خود به جا نمی‌گذارند. دوران فعالیتی که زخم ماجراهای غم‌انگیز یا انفجار خنده و شادی در آن باقی مانده، درکی از زمان در خاطره‌ها ثبت می‌کند. چون زمان لازم است تا آدم آنچه این دوران را خاطره‌انگیز کرده است به یاد بیاورد. حوادث نشانه‌هایی هستند برای حافظه. از نشانه‌ای به نشانه دیگر، زمانی وجود دارد که سپری شده. از هیچ به هیچ، جز فضایی تهی چیز دیگری یافت نمی‌شود.

آگاهی از زمان گذشته چیزی عجیب و گاه متضاد است. عاقلانه است اگر فرض شود سال‌هایی که به طور یکنواخت گذشته، یا در آن‌ها اتفاقی روی نداده پایان‌ناپذیر به‌نظر می‌رسند. باید این‌طور باشد ولی نیست. این‌ها سال‌های گرفته و غم‌انگیزی هستند که هیچ اثری از خود به جا نمی‌گذارند. دوران فعالیتی که زخم ماجراهای غم‌انگیز یا انفجار خنده و شادی در آن باقی مانده، درکی از زمان در خاطره‌ها ثبت می‌کند. چون زمان لازم است تا آدم آنچه این دوران را خاطره‌انگیز کرده است به یاد بیاورد. حوادث نشانه‌هایی هستند برای حافظه. از نشانه‌ای به نشانه دیگر، زمانی وجود دارد که سپری شده. از هیچ به هیچ، جز فضایی تهی چیز دیگری یافت نمی‌شود.

7

1

(0/1000)

نظرات

تاکنون نظری ثبت نشده است.