بریده‌ای از کتاب دشت بهشت اثر جان اشتاین بک

کاترین ‌آرام سر شوهرش را نوازش می‌کرد، خودش را بزرگ‌تر از دنیا می‌دید. تمام دنیا در آغوشش خفته بود، پنداری ترحم و دل‌رحمی هیبتش را بزرگ کرده بود. سینه‌اش مالامال از درد شد.