بریده‌ای از کتاب ویولون زن روی پل اثر خسرو باباخانی
1404/3/8
4.3
137
صفحۀ 103
در همه سلول ها، انگار کسی قلم و چکش دست گرفته بود و با درد، دیواره هایشان را می تراشید، می کَند. خدایا رحم کن! 🕊🥀
در همه سلول ها، انگار کسی قلم و چکش دست گرفته بود و با درد، دیواره هایشان را می تراشید، می کَند. خدایا رحم کن! 🕊🥀
(0/1000)
نظرات
تاکنون نظری ثبت نشده است.